மான்குட்டி விளங்கும் கையினனாய், தேவர் தலைவனான தன்னை மனம் மகிழ்ந்து வழிபட்ட பிரமசாரியின் அரிய உயிரைக் கைப்பற்றுதற்காகக் கொதிக்கும் உள்ளத்தோடு வெகுண்டு புறப்பட்ட, மூவிலை வேலை ஏந்திய கூற்றுவன் வாய் விட்டுக் கதறுமாறு அவனைச் சிதைத்த சேவடியை உடையவன், கடவூர் உறை உத்தமன்.

மறி - மான்கன்று. திகழ் - விளங்கும். திகழ்கை :- வினைத்தொகை. வானவர் - முத்தியுலகில் மெய்யின்பம் நுகர்வோர் ; தேவருமாவர். ` தூயவிண் ` ( தி.4 ப.77 பா.3) ` வானைக் கடந்தண்டத் தப்பால் மதிப்பன ` ( தி.4 ப.92 பா.14) ` காதல் செய்யகிற்பார்க்குக் கிளரொளிவானகந்தான் கொடுக்கும் ` ( தி.4 ப.92 பா.13) என்பன முதலியவற்றால் வான் என்பதன் பொருளை ( வீட்டை ) உணர்ந்து கொள்க. மனம் மகிழ்ந்து குறித்து எழும்மாணி. மகிழ்ச்சி மனத்தில் ; குறித்தல் உயிரில். குறித்தல் - தியாநம். மாணிதன் ஆருயிர் :- சித்தாய் அழியாத அஃது, அழியும் உடலுட்புக்கு நிற்றலின் அருமை குறித்தது. மார்க்கண்டேயரைப் போல்வார் அரியர் என்பார் ` ஆருயிர் ` என்றார். காலன் கொள்ளற்பாலன எளிய உயிர்களாகிய பிற கணக்கிலா திருக்கவும். ` ஆருயிர் கொள்வான் ` வந்ததால், ` சேதனம் என்னும் அச்சேறு அகத்தின்மையின் கோது என்று கொள்ளாதாம் கூற்று ` ( நாலடி ) என்பது வாயாதலறிக. கொதித்த சிந்தையில் கறுத்து ( சினத்து ). மூவிலை வேல் - திரிசூலம். ` தண்டாயுதமும் திரிசூலமும் விழத் தாக்கியுன்னைத் திண்டாட வெட்டி விழ விடுவேன் ` ( கந்தரலங்காரம் ). அலற உறுக்கிய சேவடியான். உறுக்குதல் - அதட்டல், சினத்தல். காலனை உறுக்கிய சேவடியான் கடவூர் உறை உத்தமனே.