தன்னை மயக்கிய யமபயமாகிய துன்பம் தீருமாறு அக்காலத்தில் அர்ச்சித்த பிரமசாரியான மார்க்கண்டேயனுக்காகக் கரிய உடம்பு, வளைந்த ஒளி பொருந்திய பற்கள் தீயைப் போன்ற சிவந்த மயிர்முடி, மடித்த நா இவற்றை உடைய கொடிய கூற்றுவன் உடல் நடுங்குமாறு அவனை உதைத்து அவ்விடத்திலே அவனை உருளச்செய்த சிவந்த திருவடிகளை உடையவன் திருக்கடவூரில் உகந்தருளி உறைகின்ற உத்தமனாகிய சிவபெருமான் ஆவான்.

மருள் - மயக்கம். துயர் - துயரம். தீர - நீங்க. பிறவிக்கு மயக்கமே ஏது, பிறவித்துயர் தீர மயக்கம் தீர்தல் வேண்டும். ` பிறப்பில் பெருமானைப் பின்றாழ் சடையானை மறப்பிலார்கண்டீர்மையல் தீர்வாரே ` என்றதில், மையல் தீரின் பிறப்பொழியும். அதுகுறித்துப் பிறப்பில் பெருமானை மறப்பிலாது வழிபடல் வேண்டுமென்று உணர்த்தினார் முதன்மறைப்பிள்ளையார். ` மருளவா மனத்தனாகி மயங்கினேன் மதியிலாதேன் இருளவா அறுக்கும் எந்தையிணையடி நீழலென்னும் அருளவாப் பெறுதலின்றி அஞ்சிநானலமந்தேன் ` ( தி.4 ப.76 பா.1) மருட்டுயர் - மயக்கத்தாலுறுகின்ற பிறவித்துயரம். மருட்டுயர் தீர்தல் பயன். அர்ச்சித்தல் ஏது. தருமை ஆதீனத்தின் 25 ஆவது பட்டம், சீலத்திரு சுப்பிரமணிய தேசிக ஞானசம்பந்த பரமாசாரிய சுவாமிகள் அவர்கள் அருளிய ஞானபோதம் ஆகிய ` அருச்சனை ` ( ` ஞானசம்பந்தம் ` ம. 17. இ 1 ) என்னும் கட்டுரையால், அதன் சிறப்பை உணர்க. மாணி - பிரமசாரி. மார்க்கண்டேயன் - மிருகண்டு முனிவர் புதல்வர். மார்க்கண்டேயற்கு ஆய் - மார்க்கண்டேய முனிவர்க்குப் பூசாபலத் துணையாகி. இருட்டிய - இருளதாய ( மேனியும் ), வளை வாள் எயிறு - வளைந்த வாள்போலுங் கூரிய பல்லும். எரிபோலும் குஞ்சி - தீயைப் போலும் ( தலையின் ) செம்மயிரும், சுருட்டிய நாவில் - மடக்கிய நாக்கும் உடைய ( கூற்றம் ). கூற்றம் - உடலையும் உயிரையும் கூறுபடுத்துவது. ஊற்றம் பதைப்ப - இயமன் நடுங்க. உதைத்து ;- உங்ஙனே உவ்விடத்தே. உருட்டிய - உருளச் செய்த. சேவடியான் - செய்யதிருவடியுடையான். கடவூர் உறை உத்தமன் - திருக்கடவூரில் எழுந்தருளிய உத்தமன் என்னும் திருப்பெயருடையவன். ` மாணிக்குயிர் பெறக் கூற்றை யுதைத்தன `. ( தி.4 ப.108 பா.1.)