திருநாகேச்சுரத்துப் பெருமான் வேடன் உருவில் வந்து அருச்சுனனோடு அம்பு எய்து பொருதவராய், சுடுகாட்டை இருப்பிடமாகக் கொண்டவராய், நறுமணம் கமழும் கங்கையாகிய நங்கையை, பெருமையை வெளிப்படுத்தும் சடையில் அடக்கியவராய், தீவினையைத் தீர்க்க வல்லவராய், அதனால் உலகறிந்த புகழை உடையவராய் உள்ளார்.

வேடு ளு வேந்து. இரண்டும் மறுதலை. `இழிகுலமாகிய எயினர் பாவை நான் முழுதுலகருள் புரிமுதல்வர் நீர் எனைத்தழுவுதல்... பழி` (கந்த. வள்ளியம்மை 90) `ஆறலைக்கும் வேடலன் வேந்தும் அலன்` (நீதி நெறி விளக்கம் 30) `வெண்குடை நிழற்றிய வொருமை யோற்கும், கடுமாப்பார்க்கும் கல்லா வொருவற்கும், உண்பது நாழி உடுப்பவை யிரண்டே, பிறவும் எல்லாம் ஓரொக்கும்மே` (புறநானூறு. 189). `மன்னவன்றன் மகன் வேடரிடத்தே தங்கி வளர்ந்தவனையறி யாது மயங்கி நிற்ப` (சித்தியார்) சிவஞானபோதம். சூ. 8. உரை காண்க. முதல்வன் மன்னவன். ஆன்மா; மன்னன் மகன். ஐம்பொறிகள் வேடர். திருவலிவல மும்மணிக் கோவையின் முதற்பேரகவலிற் பார்க்க. வேள் + து = வேடு. (ஆள் + தூஉ = ஆடூஉ, மகள் + தூஉ = மகடூஉ. அலிதூஉ) விருப்பினது. மெய்வேடர். மெய்வேடரல்லர் வேடராக விரும்பிக் கொண்ட வேட்டுவவடிவத்தர். வேடு - வேடுவ மரபு. வேடர். வேடருறும் வேடம் பூண்டவர் எனலுமாம். காடு உறுபதியர் - காடாகவுற்ற பதியினார். `கோயில் சுடுகாடு`. பதியாகவுற்ற காட்டினார் எனலுமாம். `கடிபுனற் கங்கை நங்கை. சேடு (- பெருமை) எரிசடையர்`:- (தி.4 ப.65 பா.7.) சிவபெருமானே பிறவிக் கடல் கடத்தும் பெரும்புணையாகிய திருவடியினன் என்று நூலெ (உலகெ)லாம் போற்றுதலின், தீவினைதீர்க்கவல்ல நாடறி புகழர்` என்றார். `நாடறி புகழர்` என்னும் செந்தமிழ்த் தொடர் இனியதோ ராட்சி. `இறைவனடி சேராதார் பிறவிப் பெருங்கடல் நீந்தார் (திருக்குறள். 1-10) திருவொற்றியூரொருபாவொருபஃது. 8. காண்க.