தம்மால் கொல்லப்பட்ட கோடுகளை உடைய புலித்தோலும், திரட்சியோடு விளங்கும் பொலிவுடைய தோடும், பெருவிலையுடைய சங்கினாலாகிய காதணியும், விலையே இல்லாத மண்டையோடாகிய உண்கலனும், பார்வதி தங்குமிடமாகக்கொண்ட மார்பும், நீலமணியின் நிறங்கொண்டு விளங்கும் கழுத்தும், ஒழுகுகின்ற கெடில நதித் தீர்த்தமும் உடைய அதிகை வீரட்டரின் அடியேம் யாங்கள். ஆதலால் அஞ்சுவது யாதொன்றும் இல்லை. அஞ்ச வருவதும் இல்லை.

அதள் - தோல். குவவு - திரட்சி. தோளுக்கு ஆகு பெயர். குலவு என்று பிழை பட்டது. ` குன்றென வுயரிய குவவுத் தோளினான் ` ( கம்பர் - பாலகாண். எழுச்சிப்.6 ) காதில் அசையும் தோடு தோளிற்படுவது நூல்களிற் பயின்றது. பொற்றோடு - ( பொன் + தோடு ) ` தோடுடைய செவியன் `. சங்கக் குழை - சங்கினால் ஆக்கப்பட்ட குழை. அதற்கு விலைமதிப்பு உண்டு. அவர் ஏந்திய பிரம கபாலப் பாத்திரத்துக்கு விலை மதிப்பு இல்லை. மலைமகள் கைக்கொண்ட மார்பு. `கொழும் பவளச் செங்கனிவாய்க் காமக்கோட்டி கொங்கையிணை யமர் பொருது கோலங் கொண்ட தழும்புளவே வரைமார்பில் வெண்ணூலுண்டே` (தி.6 ப.4 பா.10) மணி.....மிடறு - `மணிகொள் கண்டர்` (தி.1 ப.28 பா.4). காரணி மணி திகழ் மிடறு (தி.1 ப.41 பா.1). `கருமணி நிகர் களம்`(தி.1 ப.123 பா.3).