பொழிப்புரையை எழுதவில்லை

`தில்லைத் தலைவன் அருளால் தனமும், தலையும், சக்கரமும், வானத் தலைமையும் பெற்றவர் முறையே குபேரனும், தக்கனும் ஏறடர்த்தோனும், வாசவனும்` எனவும், `அவன் முனிவால் உயிரையும், பல்லையும், உடலையும், ஊரையும் இகந்தவர் முறையே காலனும், பகலவனும், காமனும், தானவரும்` எனவும் இயைத்துப் பொருள் கொள்க.
இது நிரல்நிறையணி.
`தில்லைப் பெருமான் அன்பர்கட்கு அருளையும், வன்பர்கட்கு ஒறுப்பையும் அளிக்க வல்லவன்` என்பதாம்.
தனம் - செல்வம்.
வானத்தலைமை - வானுலக ஆட்சி.
ஏறு அடர்த்தான், நப்பின்னையை மணப்பதற்காகக் காளை களைத் தழுவிக் கொன்றவன்.
கண்ணன், திருமால்.
வனந்தலை ஏறு - காட்டில் சென்று மேயும் காளைகள்.
சினந்து அலை காலன் - உயிர்கள்மேல் கோபித்துத் திரிகின்ற யமன்.
பகலைச் செய்பவனைப் ``பகல்`` என்றார்.
`இனத் தலைவன்` என்பது எதுகை நோக்கி மெலிந்து நின்றது.
``பெற்று இகந்தவர்`` என்பதில் ``பெற்று`` என்னும் எச்சம் எண்ணின்கண் வந்ததாகலின், `பெற்றவர், இகந்தவர்` என்றவாறு.