பொழிப்புரையை எழுதவில்லை

கனகன் - இரணியன்.
ஆகம் - மார்பு.
``கனகனை ஆகம் கீறிய`` என்றதை, `யானையைக் காலை வெட்டினான்` என்பது போலக் கொள்க.
கோளரி, இங்கு நரசிங்கம்.
`நரசிங்கமாகத் தோன்றி இரணியன் மார்பை நகத்தாற் பிளந்து, அவனது வரத்திற்கு அஞ்சி, அவனது உதிரம் ஒரு துளியும் கீழே விழாதபடி குடித்த திருமால் அந்த உதிர வெறியால் மூவுலகத்தையும் தாக்கிபொழுது தேவர்கள் சிவ பெருமானைத் துதித்து முறையிட, அவர் சரபமாய்ச் சென்று நரசிங்கத்தை அழித்தமையால், திருமால் முன் நிலைமையை அடைந்து அருள் உடையரானார் என்பது பண்டை வரலாறு.
குழை - குழையை உடையவளை ஒரு பாகத்தில் உடையவனே` என்க.
சிம்புள்- சரபம்.
இதனை `எண்காற் பறவை` என்பர்.
``சிம்புளை விட்டுச் செற்றியனேல்`` என்றமையால், சிம்புளைச் சிவபெருமான் தமது உருவினின்றும் தோற்றினனேல்`` என்றமையால், சிம்புளைச் சிவபெருமான் தமது உருவினின்றும் தோற்றுவித்து விடுத்தமை பெறப்படும்.
அரி - திருமால்.
கதம் - கோபம்.
மோகம், இங்குத் திகைப்பு.
உலந்தது - அழிந்தது.
`அழிந்திருக்கும்` என்பதில் `இருக்கும்` என்பது எதிர்கால முற்றாதலின், அதனொடு முடிந்த `அழிந்து` என்னும் செய்தென் எச்சம்.
செய்தென் எச்சத்து இறந்த காலம்
எய்திட னுடைத்தே வாராக் காலம்.
1 என்னும் விதியினால் எதிர்காலத்து இறந்த காலமாய்த் தனி இறந்த காலத்தில் அது நிகழாமையைக் குறிக்கும்.
மூவுலகு - முப்பகுதியை உலகும்.