பொழிப்புரையை எழுதவில்லை

`சேந்தனார்` என்னும் அடியவர் பாடிய பாடல்கள் திருவிசைப்பாவில் இருத்தலுடன், திருப்பல்லாண்டு பதிகம் 9-ஆம் திருமுறையிறுதியில் தனியே உள்ளது.
`இப்பதிகத்தைப் பாடி இவர், செல்லாது நின்ற கூத்தப் பெருமான் தேரினைச் செல்லச் செய்தார்` என்பர்.
`இவர் குலத்தால் தாழ்ந்தவர்` என்பது இப்பாட்டில், ``பறைச் சேந்தன்` என்பதனால் குறிக்கப்பட்டது.
திருவாதிரை நாளில் கூத்தப் பெருமானுக்கு அன்பர்கள் களி செய்து படைத்து வழிபடுதல் வழக்கம்.
கோயிலிலும் இது செய்யப்படும்.
`அம்முறையில் செய்ய அரிசி கிடையாமையால் சேந்தனார் தவிட்டுக் களி செய்து துணியில் இட்டுப் படைத்தார்` என்பதும் `அது மறுநாள் விடியலில் திருச்சிற்றம்பலக் கூத்தப்பெருமான் திருமேனியில் காணப்பட்டது` என்பதும் இவரைப் பற்றி வழங்கும் வரலாறுகள்.
அது இப்பாட்டின், பின் இரண்டு அடிகளில் குறிக்கப்பட்டது.
அவிழ்ந்த துணியில் அவிந்த அவிழை
அவிந்த மனத்தால் அவிழ்க்க - அவிழ்ந்த சடை
வேந்தனார்க் கின்னமுத மாயிற்றே மெய்யன்பின்
சேந்தனார் செய்த செயல்
என இது திருக்களிற்றுப்படியாரிலும் கூறப்பட்டது.
தனிப்பாடல் ஒன்றில், ``தவிட்டமுதம் சேந்தன் இட உண்டனை`` - எனச் சிவஞான யோகிகள் கூறினார்.
இப்பாட்டில் அவிழ் - உணவு.
``தண் பழைய`` என்றது `மிகவும் ஆறிப்போன` என்றபடி.
`குலத்தால் தாழ்ந்த ஒருவர் சுவையற்ற ஓர் எளிய உணவைப் படைக்க, அதனை மிக இனியதாக ஏற்றருளிய அந்தப் பெருமானுக்கு ஆட் செய்யாமல் பிறருக்கு ஆட் செய்வது என்ன அறியாமை` என்பது இப்பாட்டின் திரண்ட பொருள்.
இதனால் இவ்வாசிரியர் சேந்தனாருக்குப் பின்னர் வாழ்ந்தவராதல் அறியப்படும்.