பொழிப்புரையை எழுதவில்லை

`வளர் தில்லைதன்னுள்.
விண்ணவனே`` என்பதை, ``ஆரமிர்தே`` என்பதன் பின்னர்க் கூட்டுக.
என்பும், `அதனைத் தழுவிய ஊனும்` என்க.
நெக - நெகிழ்ந்து உருகும்படி.
இறைவனை ``அமிர்து`` என்றதற்கு ஏற்ப, அன்பை, `கடல்` என உருவகம் செய்யாமையால் இஃது ஏகதேச உருவகம்.
``அன்பினில் விளைந்த ஆரமுதே`` 1 என்பது காண்க.
வன்மை - செவி பொறுக்க ஒண்ணாமை.
புன்மை - பொருட் சிறப்பு இன்மை.
கொல், அசை.
ஆம்.
உரையசை.
`போதும்` என்றபடி.
``அகமே எழுந்த அன்பின் வழி வந்த ஆரமிர்தே`` என்றமையால் `அன்பர் சொல்லை ஏற்கின்ற நீ அன்பில்லாத என் சொல்லையும் கருணையினால் ஏற்பாய் போலும்` என்பது குறிப்பாயிற்று.