பொழிப்புரையை எழுதவில்லை

நிழல் - ஒளி பூண் - அணிகலன்; இங்குச் சிறப்பாகக் கௌத்துவ மணியைக் குறித்தது.
`நீண்டவரே யாவர்க்கும் கூத்தினை ஆடுவன்` என இயைத்து முடிக்க.
``யாவர்க்கும்`` எனச் சிறப்புடைய உயர்திணை மேல் வைத்துக் கூறினாராயினும், `எவ்வுயிர்க்கும்` என்றலே கருத்து.
`யாவர்க்கும் ஆக` என ஆக்கம் வருவிக்க.
ஆதல் - நன்மை பயத்தல்.
`தழலை அகலில் ஏந்தி என்க.
படு - பொருந்திய.
பொன் - அழகு.
தமருகம் - உடுக்கை.
தாடமை என்னும் வடசொல், தாடித்தல் எனத் திரிக்கப்பட்டது.
`தாடனம் - அடித்தல்.
`கரத்தை எழில்பட வீசி` என மாறுக.
தில்லை - தில்லை நகர்.
நிறத்தொடுபட்ட இசையை.
``சொல்`` என்றார்.
நிறத்தை, `வானம்` என்பர்.
``நீண்ட வரே`` என்னும் பிரிநிலை ஏகாரத்தால், `பிறர் அது செய்கின்றிலர்` என்பது போந்தது.