தீயின் வெம்மையாகியும், நீரின் தண்மையாகியும், நிலத்தின் திண்மையாகியும், திசைகள் ஆகியும், அத்திசைகள் ஒவ்வொன்றிற்கும் உரிய தெய்வமாகியும், தாயாகியும், தந்தையாகியும், சார்தற்குரிய பற்றுக்கோடாகியும், நாண் மீனாகியும், ஞாயிறாகியும், குளிர் மதியமாகியும், காயாகியும், பழங்கள் ஆகியும், பழத்தில் நின்ற சுவைகள் ஆகியும், அச்சுவைகளை நுகர்பவன் ஆகியும் தன்மை முன்னிலை படர்க்கை என்னும் மூன்று இடங்கள் ஆகியும் நுண்மை ஆகியும் நீண்ட ஒளிப்பிழம்பாகியும் எம்பெருமான் பரவி நின்றவாறு வியக்கத்தக்கதாகும்.

திண்மை, நிலத்தின் குணம் ; இது கூறினமையால், ` தீ, நீர் ` என்றவற்றினும், அவற்றது தட்ப வெப்பங்களாகிய குணங்களையே கொள்க. திசைத் தெய்வம் - திசைக் காவலர். திசைகளைத் தனித்தனி நோக்கி அருளிச்செய்தலின், ` ஓர் தெய்வமாகி ` என்று அருளினார். சார்வு - சார்பு ; துணை ; பற்றுக்கோடு. தாரகை - விண்மீன் ; இது முதலிய மூன்றும் வானத்திலுள்ள ஒளி மண்டிலங்களை நோக்கி அருளிச் செய்தவாறு. ` இரதமாகி ` என்பதும் உடம்பொடு புணர்த்தலாற் கொள்ளப்படும். இரதம் - சுவை. நுகர்வான் - துய்ப்பவன் ; இனம் பற்றி ஒருமையாக அருளிச்செய்தார். ` நீ, நான் என்பன, முன்னிலை, படர்க்கை ` என்னுந் துணையாய் நின்றன ; இவற்றானே, ` அவன் ` என்னும் படர்க்கையும் கொள்ள நின்றது. நேர்மை - நுண்மை.