உண்ணாது உறங்காது இருப்பவனே ! வேதங்களை ஓதாது உணர்ந்தவனே ! உன்பெருமையை நினைத்துப் பார்க்காது செயற்பட்ட இராவணனைச் சிறிதளவு விரலை அழுத்தி நசுக்கி மகிழ்ந்து, அடக்கி ஆள்பவனே ! பின் அவன்பால் பண்ணோடு கூடிய இசையின் இனிமையைச் செவிமடுத்தவனே ! முன்னரேயே அடியேனுடைய உள்ளத்தில் புகுந்தவனே ! உலகுக்குப் பற்றுக் கோடாய் இருப்பவனே ! கயிலை மலையானே ! உனக்கு வணக்கங்கள் பல.

` உண்ணாது உறங்காது இருந்தாய் ` என்பதற்கு, மேல், ` இமையா துயிரா திருந்தாய் ` ( ப.55 பா.8) என்றதற்கு உரைத்தவாறு உரைக்க. ` ஓதாது உணர்ந்தாய் ` என்றது, ` இயற்கை உணர்வுடையவனே ` என்றவாறு, எண்ணா - மதியாத. ` இலங்கைக்கோன் தன்னை ` என்பதன் பின்னுள்ள போற்றி என்பதனை, ` ஈசா ` என்பதன் பின் வைத்துரைக்க. இறை வைத்த - சிறிது ஊன்றி. ` பின் உகந்தாய் ` என்க. பண் ஆர் இசை இன் சொல் - பண்ணாய் நிறைந்த இசையொடு கூடிய இனிய சொல். ` உகந்தமைக்குக் காரணம் இது ` என்பார், இதனை அருளிச் செய்தார். உலகிற்குக் கண்ணாய் நிற்றலாவது, அது நடத்தற்கு நிமித்தமாய் நிற்றல்.