விண்ணாகியும் வேறு பூதங்களாகியும் நிலை பெற்றிருப்பவனே ! அடியேனை வேற்றிடத்துக்குத் திரும்பிச் செல்லாதபடி அடிமையாகக் கொண்டவனே ! இன்ப ஊற்றாகி உயிர் அறிவினுள்ளே நிலைபெற்றிருப்பவனே ! இடையறாத சொற்களின் ஒலியே ! சக்தியாகி ஐம்பூதங்களிலும் நான்கு வேதங்களிலும் ஆறு அங்கங்களிலும் இருப்பவனே ! காற்றாகி எங்கும் கலந்தவனே ! கயிலை மலையில் உறைபவனே ! உனக்கு வணக்கங்கள் பல.

` போற்றி ` என்பதுபற்றி ஐந்தாம் திருப்பதிகக் குறிப்பின் தொடக்கத்தில் சில கூறப்பட்டன. ` வேறு ` என்னும் உரிச்சொல் ` வேற்று ` எனத் திரிந்து பெயராய் நின்று, வேறாய பொருள்களை யுணர்த்திற்று. ` விண் ` எனப் பின்னர் வருகின்றமையின், ` வேற்றாகி ` என்றருளிச் செய்தார் ; ` விண்ணாகியும் பிற நான்கு பூதங்களாகியும் நின்றவனே ` என்பது பொருள். ` நின்றாய் ` முதலியன, ` நின்றான் ` முதலிய பெயர்கள் விளியேற்று நின்றனவாம். அவற்றின் பின்னெல்லாம், ` நினக்கு ` என்னும் சொல்லெச்சம் வருவிக்க. ` என்னை மீளாமே ஆளாக் கொண்டாய் ` என்க. ஊற்று, இன்ப ஊற்று. உள்ளே ஒளித்தாய் - ` புறக் கண்ணிற்குப் புலனாகாது உயிரறிவினுள் நின்றவனே ` என, சுவேதாசுவதரமும் கூறிற்று. ஓவாத சத்தம் - இடையறாத ஓசை. ஒலி - எழுத்து. எழுத்துகளைப் புலப்படுத்தும் ஓசை இடையறாது நிகழ்ந்த வழியே பொருள் புலப்படுமாகலின்,` ஓவாத சத்தத்து ஓலியே ` என்றருளிச் செய்தார். இனி, ` சத்தத்து ` என்னும் அத்து வேண்டாவழிச் சாரியை எனக் கொண்டு, ` அழியாத சத்தமாகிய ஒலியே ( எழுத்தே )` என்றுரைத்தலுமாம். ஓவாமை - அழியாமை. வடமொழியாளர், எழுத்தினை, ` அட்சரம் ` ( அழிவில்லாதது ) என்பர். எழுத்தின் இயல்பு. ` ஓசை யொலியெலாம் ` என்னும் திருத்தாண்டகக் குறிப்பிற் கூறப்பட்டது. ( ப.38 பா.1). ஆற்று - ஆற்றல் ( சத்தி ); முதனிலைத் தொழிற் பெயர் ; அங்கே - விண் முதலிய பூதங்களிலும், உள்ளத்திலும், ஒளியிலும், ஆறங்க நால்வேதங்களிலும் என்க. இது, ` நின்றவாறு ` முதலியவற்றை விளக்கியருளியது, ` காற்றாகி ` என்பதில், ` ஆகி ` என்பது, ` போன்று ` எனப் பொருள் தந்தது. இஃது அங்கே அமர்ந்தமையை உவமையின் வைத்து விளக்கியவாறு.