ஊழிக்காலத்துப் புலராது தாழ்க்கும் இருளில் முதல்வன் தனக்கு உடனிருப்பார் பிறரொருவரும் ஆண்டு இன்மையின், தன் கணங்களாகிய பேய்களோடு அணைந்து காலத்தைக் கழித்தல் அரிதென்று எண்ணி ஒப்பற்றதாகிய திருவிடை மருதூரில் எழுந்த மருதமரத்தின் கீழிருந்து தன் பாங்கியாகிய உமையம்மைக்கே ஆகமம் உரைப்பாராயினர்.

முதல்வன் என்னும் எழுவாய் வருவித்துரைக்க. துணையிலாமையில் - ஊழிக்காலத்து வேறொருவர் தமக்குத் துணையாக இல்லையாதலால். தூங்கிருள் - கழியாது தாழ்க்கும் இருளில். பேய்களோடு அணையலாவது - பேய்களோடு கூடியணைந்து நடமாடிக் காலங்கழித்தல். அரிதே எனா - எமக்கு அரிய தானதே என்று. இணையிலா - ஒப்பில்லாத. இடைமாமருதில் எழு - இடைமருதில்தோன்றியுள்ள. பணையில் - மருத மரத்தடியில் ( பணை - மருதநிலம், அஃது அந்நிலத்துக்குரிய மரத்துக்கு ஆயிற்று ) தன் பாங்கிக்கு - தன் பாகத்தே உள்ள பெருமாட்டிக்கு ; அல்லது தனக்கு மனைவியாம் பாங்கு உடையாளுக்கு. ஆகமப் பொருள்களைச் சொல்லும் - ஓதிக் கொண்டிருக்கிறான். இப் பாடல் நகைச்சுவை யமைந்தது. இடைமருதில் பெருமான் எழுந்தருளியுள்ளதற்கு ஒரு வினோதமான காரணம் கூறியவாறு. (1) இடைமருது - ஊழிக்காலத்து அழியாதது, (2) ஊழியில் இறைவனும் அம்மையும் பேய்களும் அன்றிப் பிறர் இரார், (3) ஆகமம் அம்மைக்கே முதற்கண் உரைக்கப் படுவது என்பன விளங்குதல் காண்க.