இதன் பொருள்:போது இணர் அணி குழல் ஏழை தன் நீர்மை இந்நீர்மை என்றால் - பூங்கொத்துக்களை அணிந்த குழலையுடைய ஏழைதனது நீர்மை இத்தன்மையாயின்; நிலனும் விசும்பும் பொருப் பும் புணர்ப்போன் - மண்ணையும் விண்ணையும் மண்ணின் கண் உள்ள மலையையும் படைப்போன்; தன் பூ கழல் துணர்ப்போது எனக்கு அணி ஆக்கும் தொல்லோன் தன்னுடைய பொலிவினை உடைய திருவடியாகிய துணர்ப்போதுகளை எனக்கு முடியணி யாக்கும் பழையோன்; தில்லை சூழ் பொழில் வாய் புகுந்தது அவனது தில்லைக்கண் உண்டாகிய சூழ்பொழிலிடத்து இவள் புகுந்தது; புணர்ப்போ கனவோ பிறிதோ அறியேன் மாயமோ கனவோ! இரண்டும் அன்றி வேறொன்றோ! இன்னதென்றறியேன் என்றவாறு.
பூங்கழலென்பது பூப்போலும் கழலென உவமைத் தொகையாய்க் கழலென்னும் துணையாய் நின்றது எனினும் அமையும், வீரக்கழலையுடைய துணர்ப்போதென்று உரைப்பினும் அமையும். பொழில்வாயிணர்ப்போதென்பாருமுளர். பிறிதோ வென்பதற்கு நனவோ என்பாருமுளர். புகுந்ததுவே என்பதில், வகாரம்: விகாரவகையான் வந்தது. சுற்றம் ஆயம். இடம் அந்நிலம். சூழல் - அந்நிலத்துள்ளும் புகுதற்கரிய அப்பொழில். மெய்ப்பாடு: மருட்கை. பயன்: தலைமகளது அருமையுணர்தல்.

1.17. அருமையறிதல்
அருமை அறிதல் என்பது ஆடிடத் துய்த்து அகலாநின்ற வன் ஆயவெள்ளத்தையும் அவ்விடத்தையும் நோக்கி, இவளை யான் எய்தினேன் என்பது மாயமோ? கனவோ? இன்னதென்று அறியேன்; இனியிவள் நமக்கு எய்தற்கு அரியவளென அவளது அருமை அறிந்து வருந்தா நிற்றல். அதற்குச் செய்யுள் -
1.17 சுற்றமு மிடனுஞ் சூழலு நோக்கி
மற்றவ ளருமை மன்ன னறிந்தது.