வேதம் ஓதுதல் நீங்காத ஞான ஒளி திகழும் ஒற்றியூரை உடைய தலைவரே, நீர் விரும்பிக் கங்கையைச் சடையில் சூடி, அதன்கண் பிறையையும் பாம்பையும் உடன் வைத்து, காதல் உணர்வாகிய வஞ்சனையை மனத்தில் மறைத்து வைத்திருப்பது காண்பவர்களுக்குப் பெரியதொரு தீங்காய்த் தோன்றுவதாகும். பகற்பொழுதில் பிச்சை வாங்கவருபவரைப் போல இசையைப் பாடிக் கொண்டு வந்து, பிச்சையையும் ஏலாது, உம்முடைய பாம்பு, பிறை, காளை எழுதிய கொடி இவற்றைக் காணச் செய்து, எம் உள்ளத்தைக் கொள்ளை கொண்டு விட்டீர். இதனைச் சற்று நினைத்துப் பார்ப்பீராக.

` தலையை ஆழ்த்தும் வெள்ளத்தைத் தலையில் வைத்ததும், மதியும் பாம்பும் ஆகிய பகைப்பொருள்களை உடன் சேர வைத்ததும்போல, கரப்பினும் கரவாது வெளிப்படுவதாகிய கள்ளத்தை ( காதலுணர்வை ) வெளிப்படாதவாறு மனத்தினுள்ளே கரந்துவைத்தீராகலின், இது, காண்பவர்கட்குப் பெரியதொரு தீங்காய்த்தோன்றும் ` என்றாள். எல்லே - பகற்கண்ணே. ` பலி ` எனப் பின்னர் வருகின்றமையின், வாளா, ` கொள்ளத்தான் ` என்றாள். ` பகலிற்றானே பலிகொள்வீர் போல் வந்து அதனைக் கொள்ளாது வேறு செய்கின்றீர் ` என்பாள், ` எல்லே ` என்றாள். கொடி, விடைக்கொடி. ஓதல் - கடல் ஓசை. வேதம் ஓதுதலுமாம். ` ஓதம் ` என்பதே பாடம் என்றலும் ஒன்று. ` வைத்தீர் ` முதலியன, ஒருமை பன்மை மயக்கம்.