தீ வினையை உடைய மனமே! உனக்கும் எனக்கும் முற்பட்ட பகை ஏதேனும் உண்டோ ? கொடி போன்ற இடையையும் மெல்லிய தோள்களையும் மடப்பத்தையும் உடைய இளைய மகளிர் நம் மூப்பினை நோக்கி இகழ்வதன்முன் பயன்பட நினைவாயாக. உலகிலுள்ள தேவர்கள் எல்லோரும் எஞ்சாது கூடித் தலையால் முழுமையாக வணங்கி முன்னிடத்தை அடைந்து அழுது அவன் திருவடிக்கண் பூசனை புரியுமாறு அவன் உகந்தருளியிருக்கின்ற ஆரூரை நினையாது பிறிதொன்றனைப் பழுதுபட நினையாதே!

எழுதுவோர், மடலேறும் ஆடவர். ` கொடி இடையார் ` என்பது, ` மகளிர் ` என்னும் பொருட்டாய் நின்றது. ` கொடியிடை யாராகிய இளையார்கள் ` என இயையும். ஏழை - எளிமை. அவர் இகழ்தல், முதுமை நோக்கியென்க. ` பழுதுபட நினையேல் ` என்பது, ` பயன்பட நினை ` எனப் பொருள்தந்து நின்றது. பாவிநெஞ்சு - பாவத்தை உடைய மனம். ` பகை தான் உண்டோ ` என்றது பழுதுபட நினைத்தலை உட்கொண்டு. முழுதுலகில் - உலகம் முழுவதிலும். அழுதல் அன்பின் செயல். ` திருவடிக்குச் செய்ய ` என இயையும். போலும், அசைநிலை. ` இருக்கின்றான் ஊராகிய ஆரூர் பழுதுபட ( பயன்படா தொழியுமாறு வேறொன்றை ) நினையேல் ` எனக் கூட்டுக.