அயிராவணம் என்ற யானையை இவராது காளைமீது இவர்ந்து தேவர்களுடைய நாட்டை ஆளாமல் திருவாரூரை ஆண்ட ஐயுறாத தன்மையை உடைய நுண்மணல் உருவினனாகிய உண்மைப் பொருளே! உயிர்ப்பு இயங்காது மூச்சை அடக்கித் தியானம் செய்து உள்ளமாகிய துணியில் உன்படத்தை எழுதிச் சமாதி நிலையில் இருந்து உயிரை உன்னிடம் அடிமை ஓலை எழுதி ஒப்படைத்து உன் கையில் வழங்கி உன்னால் சிறப்பு வகையில் உணரப்படும் அடியாரோடு உடனாய் இருத்தி. என் தலைவனே! நீ வழங்கிய அருளாகிய கண் கொண்டு உன்னை உணராதவர்கள் உன் இன்பத்தைப் பெறுதற்கு உரியவர் அல்லர்.

உயிரா வணம் ( வண்ணம் ) - உயிர்ப்பு இயங்காத படி ; மூச்சை அடக்கி. உற்றுநோக்கி - ஒன்றுபட்டுக் கருதி ( தியானித்து ). கிழி - படம். உள்ளமாகிய படத்தில். ` உருவெழுதி ` என்றது, உள்ளம் வேறாகாது நீயே ஆக அழுந்தி ; அஃதாவது சமாதி நிலையைப் பொருந்தி. ` உயிரை உன்கைத் தந்தால் ` என்க. ஆவணம் செய்து தந்தால் - அடிமை ஓலை எழுதி, ( அதனோடே ) கொடுத்தால் ; என்றது, ` சிறிதும் பற்றின்றிக் கொடுத்தால் ` என்றபடி. கையாவது, அருள் ; ` நங்கையினால் நாம் அனைத்தும் செய்தாற்போல் நாடனைத்தும் - நங்கையினால் செய்தளிக்கும் நாயகனும் ` ( திருக்களிற்றுப்படியார் - 78) என்றது காண்க. உணரப்படுவார் - உன்னால் சிறப்பு வகையில் உணரப்படுபவர். இஃது என் அருளிச்செய்தவாறெனின், ` ஒன்றியிருந்து நினையும் நினைவு நிலையில் யான் என்னும் முனைப்பு நீங்கி அருள் வழியில் நிற்கப் பழகி, பின்னர் உணர்வு நிலையில் அவ்வாறே நிற்கப்பெற்றால், தன்னால் சிறப்பு வகையில் உணரப்படுவாராகிய அவரோடு உடனாய் விளங்கி நிற்பன் இறைவன் என்றருளிச் செய்ததாம். உடம்பு நின்றநிலைபற்றிக் கூறலின், ` உணரப்படு வாரோடு ஒட்டி வாழ்தி ` என, அவர்வழி நிற்பான்போல அருளிச் செய்தார். ஆகவே, உடம்பு நீங்கியபின், ` தன்னோடு ஒட்டி வாழச் செய்வான் ` என்பது உணர்ந்து கொள்ளப்படும். அயிராவணம் - சிவபிரானது யானை ; இஃது இரண்டாயிரங்கோடுகளை உடையது. ` அயிராவணமே ` என்றது, உவம ஆகுபெயர். இனி, இதற்கு, ` ஐயுறாத தன்மையே ( உண்மைப் பொருளே )` என்றுரைத்தலும் ஆம். நுண் மணலாலியன்ற சிவலிங்கத் திருமேனியனே என்று உரை செய்தல் இத்தலச் சிறப்பிற்கு ஏற்றதாகும். ` அயிராவணம் ஏறாது ` என்பது முதல் ` அம்மானே ` என்பது காறும் உள்ளவற்றை முதற்கண் வைத்துரைக்க. ` வாழ்தி ` என்பதன்பின், ` இங்ஙனம் என்பது வருவித்து இயைக்க. அல்லாதாரே - உனது இன்பத்தைப் பெறுதற்கு உரியர் அல்லாதவரே.