கார்காலத்துப் பூக்கும் கொன்றை மாலையனை, கச்சணிந்த தனங்களை உடைய உமைகேள்வனை, தேர் உலாவும் தில்லையுள் கூத்தப்பெருமானை, உண்ணத்தெவிட்டாத அமுது போல் வானை அடியேன் மறந்து உய்தலுங் கூடுமோ.

கார்காலத்து மலர்கின்ற பூவாதலின் காருலாமலர்க் கொன்றை என்றார். ` கண்ணி கார்நறுங் கொன்றை ` ( புறநானூறு.) காருலாமலர்க் கொன்றை - கார் உலாவுகின்ற காலத்துப் பூத்த கொன்றை மலர். தார் - போக மாலை ; உயிர்களுக்குப் போகம் நிகழ்தற் பொருட்டுக் கார்காலத்து மலரும் கொன்றைத்தாரணிந்து உமையொரு பாகங்கொண்டு போகியாயிருப்பன் என்க. ` போகம் ஈன்ற புண்ணியன் ` என்றார் தேவரும். வார் - கச்சு. தேருலாவிய தில்லையுட்கூத்தன் - தேருலாவிய கூத்தன், தில்லையுள் கூத்தன். நடராசப் பெருமான் திருவிழாக்காலங்களில் ஏனைய நாள்களில் உலாவராது, தேர்த் திருநாள் மட்டிலுமே உலாவருவதைக் குறித்ததுமாம்.