அறிவில்லாத மனமே! மக்களும் தேவரும் தம் தீவினை நீங்கத் தெளிந்த பிறை ஒளிவீசும் சென்னியை உடையராய்த் திருவையாறு அமர்ந்த தேன் போன்ற எம்பெருமானை மண்ணவரும் விண்ணவரும் வணங்குவாராக, நீ ஒரு பொருளாக எண்ணத் தகாதவரான சமணரோடு இணைந்து காலத்தைப் போக்கினாயே. அப்பெருமானை நாம் கண்ணினால் காணப் பெற்றதனால் நாம் விரும்பிய வீடுபேற்றின்பம் கைகூடிவிட்ட காரியமாயிற்று.

ஏழை நெஞ்சே, தெண்ணிலா எறிக்கும் சென்னித் திருவையாறமர்ந்த தேனைக்கண்ணினாற் காணப்பெற்றுக் கருதிற்றே முடிந்தவாறே. மண்ணுளாரும் விண்ணுளாரும் ( தம்தம் ) பாவம்போக ` அத்தேனை ` வணங்குவார். ( இந் நலத்தை அன்றே அடையாமல் ) எண்ணிலாச் சமணரோடே இசைந்தனை. இத்திருப்பதிக முழுவதும் திருவையாற்றிலே சிவாநந்தத்தேனை நுகரும் பேரின்பத்தை முன்னரே அடையவொட்டாது செய்த சமண சமயச்சார்வை நினைந்து, எற்றென்றிரங்கிக் கூறியவாறறிக. எண்ணியமை - அளவில்லாமை, ஆராய்ச்சி யின்மை எண்ணத்தின்படி செயலில் நில்லாமை. எறிக்கும் - வீசும். சென்னியிற் பிறை வீசும் சிவாநந்தத்தேன் வாயாலுண்ணத்தக்கதன்று. கண் ( கருத்து ) காணத்தக்கது. கருதியது வீடுபேறு.