இன்னம்பர்த் தலத்துத் தான்தோன்றி யீசனாராகிய சிவபெருமானாரே அக இதழ்களையுடைய மலர்களின் நறுமணத்துள் நிலவி இன்பந்தருபவரும் , தம்மாட்டு அன்புடையார் சிந்தையை விட்டு அகலாதவரும் , தாமே சொற்களையுடைய அரிய வேதங்கள் ஆனவரும் , வீட்டுநெறிக்கு வழியாகும் மெய்ஞ்ஞானத்தை உணர்த்தும் தொழிலினரும் , வில்லால் புரமூன்றையும் எரித்தவரும் , மிக்க இருளும் மிக்க ஒளியும் ஆனவரும் , இரவில் கூத்து ஆட வல்லவரும் ஆவார் .

அல்லி - அகஇதழ் . ` அக இதழ்களையுடைய மலர்களது நறுமணங்களிலே இருந்து இன்பம் தருவார் ` என்க . சொல்லின் அருமறைகள் - சொற்களையுடைய அரிய வேதங்கள் . தூநெறியாவது , மெய்யுணர்வு ; தத்துவஞானம் ; அதனை இறைவர் , தம்மை நோக்கிச் செய்யும் தவம் காரணமாக வந்து அருளுதலாலும் , அஃது , அவரது ஐந்தொழில்களில் முடிந்த பயனாய் உள்ள தொழிலாதலாலும் , ` தூநெறிக்கு வழிகாட்டும் தொழிலார் ` என்று அருளினார் . வீங்கு இருள் - மிக்க இருள் . ` நல் வெளி ` என்றதும் , ` மிக்க ஒளி ` என்னும் பொருளதே . இறைவரை இருளாகவும அருளியது , மலத்தினது ஆற்றல் கெடுதற் பொருட்டு , அதன்வழிநின்று அதனைத் தொழிற் படுத்தல் பற்றி என்க . இதனையே , ` ஏயுமும் மலங்கள் தத்தம் தொழிலினை இயற்ற ஏவும் தூயவன் றனதோர் சத்தி திரோதான கரியது ` எனச் சிவஞானசித்தியும் . ( சூ . 2. 87.) ` பாகமாம் வகைநின்று திரோதான சத்தி பண்ணுதலான் மலம்எனவும் பகர்வர் ` எனச் சிவப்பிரகாசமும் (3.20) விளக்கின . எல்லி - இரவு . இத்தலத்தில் சிவபிரானைச் சுவாமிகள் , ` தான்தோன்றி ( சுயம்புமூர்த்தி )` என்றே அருளுகின்றார் .

இன்னம்பர்த் தான்தோன்றி ஈசனாகிய சிவ பெருமான் கோழிக்கொடியோனாகிய முருகனுக்குத் தந்தையாரும் , பூங்கொம்பு போன்ற உமாதேவியை உடலின் ஒரு பாகமாகக் கொண்டு மகிழ்ந்தவரும் , ஊழியின் நிகழ்ச்சிகளுக்குத் தலைவரும் , தம்மை நினைப்பவர் உள்ளத்தில் தாம் நீங்காமல் உள்ளவரும் , சூரிய சந்திரர்களாகிய சக்கரங்களையுடைய தேரினை ஊர வல்லவரும் , தம்மை அடைந்தவரிடத்து அன்புடையவரும் , எழுவகைப் பிறவிகளுக்கும் தாமே காரணரும் ஆவார் .

கோழிக் கொடியோன் - முருகக் கடவுள் . தாதை - தந்தை . கொம்பு அன்னாள் - பூங்கொம்புபோன்றவள் ; உமாதேவி . குளிர்ந்தார் - மகிழ்ந்தார் . ஊழி முதல்வர் - ஊழியின் நிகழ்ச்சிகளுக்குத் தலைவர் . உம்மை . சிறப்பு . ` தாமே ` என்னும் ஏகாரம் , பிரிநிலை ; அது , பிறர் இன்றித் தாம் ஒருவரேயாய முழு முதற்றன்மையை விளக்கிற்று . ஆழி என்றது இரட்டுற மொழிதலாய் , சூரிய சந்திரராகிய மண்டிலங்களையும் , தேர்ச் சக்கரங்களையும் உணர்த்தின ; எனவே , ` சூரிய சந்திரர்களாகிய சக்கரங்களையுடைய தேரினை ஊரவல்லவர் ` என்றதாயிற்று . வித்தகர் - திறலுடையவர் . ` ஏழு பிறவிக்கும் தாமே ` என்புழி , ` தாமே காரணர் ` எனச் சொல்லெச்சம் வருவித்து முடிக்க .

இன்னம்பர்த் தான் தோன்றி ஈசனாராகிய சிவ பெருமானாரே , தொண்டர்களுடைய மெய்யன்பினிடத்துத் திகழ்பவரும் , தூய ஞானநெறிக்குப் பற்றுக்கோடாய் நின்றவரும் , பண்டு மாலும் அயனும் காண இயலாத நிலையினரும் , பக்தர்களுடைய சித்தத்தில் இருந்தவரும் , கண்டம் சிறிது கறுத்தவரும் , மன்மதனையும் இயமனையும வெகுண்டு ஒறுத்தவரும் , முடி மாலையணிந்த சடைமுடியவரும் ஆவார் .

தகவு - தகுதி ; அது , மெய்யன்பு . தூநெறி - ஞான நெறி , ` அதற்குப் பற்றுக்கோடாய் இருப்பவர் ` என்பதாம் . இருவர் , மாலும் , அயனும் . படி - நிலைமை . இறையை - சிறிதே . இண்டை - முடிமாலை .

இன்னம்பர்த் தான்தோன்றி ஈசனாராகிய சிவபெருமானாரே வானில் திகழும் பிறைச்சந்திரனாகிய கண்ணியைத் தம் வளரும் சடைமேல் வைத்து மகிழ்ந்த வலியவரும் , ஊன் பொருந்திய சூலம் ஒன்றை உடையவரும் , ஒள்ளிய திருநீற்றைப் பூசும் ஒருவரும் , முச்சந்தி நேரங்களிலும் வழங்கப்படும் அருக்கியம் முதலியவற்றை ஏற்று அருள்பவரும் , தம்மினும் பெரியர் பிறர் இல்லாதவரும் , பன்றியினது கொம்பு மார்பில் விளங்க அணிந்தவரும் ஆவார் .

` வானத்துத் திங்கள் ` என இயையும் ; ` வானத்துக் கண் உலாவுவதாகிய திங்கள் ` என்பது பொருள் . ` திங்களாகிய கண்ணி ` என்க . கண்ணி - முடியில் அணியும் மாலை . ஒத்த - பொருந்திய . ` வேல் ` என்றது , சூலத்தை . தானம் - கொடை ; அது , சந்தியா காலங்களில் அருக்கியம் முதலியன கொடுத்தலைக் குறித்தது . முப்பொழுது என்றது , சந்தியா காலங்களை . ` அக்காலங்களின் முதல்வராய் இருந்து , வழிபடுவோர் செய்யும் வழிபாடுகளை ஏற்றருளுபவர் ` என்றபடி . ` எல்லாவற்றையும் சிவபிரானே ஏற்றருளுபவன் என்பது என்னை ?` என்னும் ஐயத்தினை நீக்குதற்கு , ` பிறர்பெரியார் இல்லார் ` என்று அருளினார் . இதனையே சிவஞான சித்தி ( சூ . 2. 25.) ` யாதொரு தெய்வங் கொண்டீர் அத்தெய்வ மாகியாங்கே மாதொரு பாக னார்தாம் வருவர்மற் றத்தெய் வங்கள் வேதனைப் படும்இ றக்கும் பிறக்கும்மேல் வினையும் செய்யும் ஆதலால் இவையி லாதான் அறிந்தருள் செய்வ னன்றே `. என விளக்கிற்று .

இன்னம்பர்த் தான்தோன்றி ஈசனாராகிய சிவபெருமானாரே , வந்து வளைத்துக்கொள்ளும் துயரங்களை நீக்குபவரும் , படைப்பு அழிப்புக்களைச் செய்து நிற்பவரும் , ஆழ மிக்க கடலிடத்துத் தோன்றிய நஞ்சை உண்டவரும் , கூத்து ஆடுதலை விரும்பும் அழகரும் , தாழ்ந்த மனத்தினை உடைய அடியேனையும் அடிமைகொண்டு ஞானமளித்த தலைவரும் , ஏழுவகையாகவும் பிறத்தலை அறுத்தெறிபவரும் ஆவார் .

சூழும் - வந்து வளைத்துக்கொள்கின்ற . தோற்றம் இறுதி - படைப்பு அழிப்புகள் ; உம்மைத் தொகை . அவைகளைச் செய்பவரை அவரேயாகச் சார்த்தியருளிச் செய்தார் . தாழ்வின் மனம் - தாழ் வினை ( இழிவினை ) உடையமனம் . ` மனத்தேனையும் ` என்னும் இழிவு சிறப்பும்மை தொகுத்தலாயிற்று . தன்மை - பெருந்தன்மை ; ஞானம் .

இன்னம்பர்த் தான் தோன்றி ஈசனாராகிய சிவ பெருமானாரே , திருவடிகளில் கட்டப்பட்ட சிலம்பினரும் , பூமிமேல் நடக்கும் ஓர் இடபத்தை ஊர்தியாக உடையவரும் , பூதப்படையைச் செயற்படுத்தும் புனிதரும் , புகலூரைப் பொருந்திய புராணரும் , வேதங்களின் பொருளாய் விளங்குபவரும் , திருநீறு , கண்டிகை , சடை , முதலியவை எங்கே காணப்படினும் , அங்கேயெல்லாம் தம்மை ஏத்தி இறைஞ்சி நிற்கும் தொண்டர் துன்பப்படா வண்ணம் காத்து நின்றாரும் ஆவார் .

பார் ஊர் விடை - பூமியின்மேல் நடத்துதற்குரிய இடபம் ; ` அன்னம் , கருடன் முதலியனபோல ஆகாயத்தில் நடத்துதற்குரிய ஊர்தி அன்று ` என்றபடி . பூம்புகலூர் , அழகிய புகலூர் ; இது சோழநாட்டுத்தலம் ; சுவாமிகள் இறைவன் திருவடியடைந்த இடம் . வேடம் பரவித் திரிவார் - திருநீறு கண்டிகை , சடை , கல்லாடை முதலியவைகள் எங்கே காணப்படினும் அங்கெல்லாம் சிவபிரானை ஏத்தி இறைஞ்சி நிற்பவர் . ஏதப்படாவண்ணம் - துன்பத்திற் பொருந்தாத படி .

இன்னம்பர்த் தான் தோன்றியீசனாராகிய சிவபெருமானாரே , பற்கள் நிறைந்த தலையோட்டில் உணவு ஏற்று உண்பவரும் , பத்தர்களுடைய சித்தத்தில் இருந்தவரும் , மெய்ந்நூல்களைக் கல்லாதவரால் காணப்படாதவரும் , அவற்றைக் கற்பவரின் துன்பங்களைக் களைபவரும் , கொடுமைமிகும் பூதப்படையினரும் , அலைமோதுங் கடல் ஏழும் குலமலை ஏழும் தாமே ஆனவரும் , எல்லாரும் ஏத்துதற்குக் காரணமான அருளினரும் ஆவார் .

பல் ஆர் - பற்கள் நிறைந்த . ` பல் ஆர் ஓடு ` என இயையும் . இனி , பிரமர்தாம் பலராதல் பற்றி , ` பல்லார் தலை ` என்றார் எனினுமாம் . ` கல்லாதார் , கற்றார் ` என்பன , அருள் நூல்களைக் கல்லாதார் கற்றார்களைக் குறித்தன . ஏதம் - துன்பம் . ` பொல்லாத பூதப்படை ` என்றது , அவை பிறரைத் தீண்டி வருத்துவனவாதல் பற்றி ; இஃது இனம்பற்றி நயம்பட அருளிச் செய்ததன்றிச் சிவபூதங்கள் அன்ன அல்ல ; நல்லனவே செய்வன என்க . பொருகடல் - அலை மோதுகின்ற கடல் . ` ஏழ் ` என்றதனைக் கடலுக்கும் கூட்டுக . ` தகுவார் ` என்றது , பெருமை நோக்கியே யன்றி , அருள் நோக்கியுமாம் ; அதனால் , ` சிலர் ` ஏத்தாதொழிதல் என் ` என இரங்கியருளிய வாறாயிற்று .

இன்னம்பர்த் தான்தோன்றியீசனாராகிய சிவ பெருமானாரே , பூக்களின் தேன்மிகும் சடையினரும் , உமையை ஒரு பாகத்திலுடையவரும் , துன்பம் , பிணிகளைத் தவிர்ப்பவரும் , இயமன் உயிருக்கு இறுதி கண்டவரும் , எப்பொழுதும் கூத்தாடுந் தலைவரும் , நிலம் , நீர் , தீ , வளி , ஆகாசம் ஆம் ஐம்பூதங்கள் ஆனவரும் , எட்டுத் திசைகளும் தாமே ஆனவரும் ஆவார் .

மட்டு - தேன் ; இது , கொன்றை மலரில் மிகுந்துளது . மலியும் - நிறைந்த . கட்டம் - துன்பம் ; மனக்கவலை . ` கட்டமும் பிணியும் தவிர்ப்பார் ` என்க . பயின்று ஆடுதல் - எப்பொழுதும் ஆடுதல் . ஞாலம் - நிலம் . வெளி - வான் . கால் - காற்று .

இன்னம்பர்த் தான்தோன்றியீசனாராகிய சிவ பெருமானாரே நான் கருவாய்ப் பொருந்திய காலத்திலேயே மெய்யுணர்வைப் பெறும் அவாவை என்பால் உண்டாக்கிப் பின் திருவடித் தாமரைகளைத் தந்து காத்த கள்வரும் , போரில் பகைவர்புரம் மூன்றையும் அழித்தவரும் , தேவர்க்கும் தேவராம் செல்வரும் , கூடியபின் பிரியாத மைந்தரும் , தம்முடைய மலரடிகளை விரும்பி வணங்கிய பிரமனுக்கும் திருமாலுக்கும் ஒப்பற்ற தலைவராய் நின்றவரும் ஆவார் .

` ஆண்டு ` என்றது , மெய்யுணர்வைப் பெறும் அவாவை உண்டாக்கினமையை ; இது , ` கருவுற்ற நாள் முதலாக வுன்பாதமே காண்பதற்கு , உருகிற்றென் உள்ளமும் ; நானுங் கிடந்தலந் தெய்த்தொழிந்தேன் ` எனத் திருவிருத்தத்துள் அருளிச்செய்தமையான் அறியப்படும் ( தி .4. ப .99. பா .6.) ` பின்பு கழற்போது தந்தளித்த ` என்க . அளித்த - காத்த . ` கள்வர் ` என்று அருளினார் . முதலில் வெளிப்படாதிருந்து பின்பு வெளிப்பட்டமையின் . செருவில் - போரின்கண் ; ` செருச் செய்கின்ற வில்லால் ` என்று உரைத்தலும் ஆம் . அட்டார் - அழித்தார் . மருவிப் பிரியாத - கூடியபின் பிரியாத ; இறைவன் உயிர்களைக் கூடுதல் அவை மெய்யுணர்வு பெற்ற பின்னரே யாகலின் , பின்னர்ப் பிரிதல் இலனாயினான் . ` துறக்கு மாசொலப்படாய் துருத்தியாய் ` என்றார் திருஞானசம்பந்த சுவாமிகளும் , ( தி .2. ப .98. பா .5.) இருவர் - மாலும் அயனும் ; இவர்கள் முதலில் செருக்குக்கொண்டு இறைவனைத் தேடி எய்த்துப் பின்பு வழிபட்டு உய்ந்தார்களாகலின் ` மலரடிகள் நாடி வணங்கலுற்ற இருவர்க்கு ஒருவராய் நின்றார் ` என்று அருளினார் . ஒருவர் - ஒப்பற்ற தலைவர் .

இன்னம்பர்த் தான் தோன்றியீசனாராகிய சிவபெருமானார் கொன்றை மாலையணிந்த சடை தாழப் பிச்சை ஏற்க வல்லவரும் , பாம்பினை இடையில் கட்டவல்லவரும் , வலக்கையில் மழுப்படை ஒன்றை உடையவரும் , தருக்கினால் உயர்ந்த தக்கனுடைய வேள்வியைச் சிதைத்தவரும் , கயிலை மலையை எடுத்த அளவில் தனது வெற்றி பற்றி மகிழ்ந்த இராவணனது அவ்வெற்றியை அழித்துப் பின் அவன் தன் உடல் நரம்பால் எழுப்பிய இசையைக் கேட்டு அவற்கு ஒளிவாளைக் கொடுத்தவரும் ஆவார் .

அலங்கல் - ( கொன்றை ) மாலை . ` வலத்தின்கண் உடையார் ; கைக்கண் உடையார் ` என்க . இனி , ` வலக்கை ` என்பது மெலிந்து நின்றது எனலுமாம் . விலங்கல் - மலை . உகந்த - மகிழ்ந்த ; கயிலையைப் பெயர்த்த அளவில் இராவணனுக்குத் தனது வெற்றிபற்றி ஓர் மகிழ்ச்சி உளதாயிற்று என்க . விறல் - வெற்றி . ` அவ்விறல் ` எனச் சுட்டு வருவித்து உரைக்க மெய்ந் நரம்பு - உடம்பில் உள்ள நரம்பு .