வெண்ணி என்ற திருத்தலத்திலே விரும்பித் தங்கியிருக்கின்ற உலகியலிலிருந்து வேறுபட்டவராகிய சிவபெருமானார் , தொண்டுகளால் விளங்கும் அடியவர்களுக்கு ஒப்பற்ற வழியாய் உள்ளவரும் , திருநீறு அணிந்த மார்பினரும் , தாமரையிலுள்ள பிரமனும் திருமாலும் காணமுடியாதபடி தழற்பிழம்பாய்க் காட்சி வழங்கிய பழம்பொருளானவரும் , வண்டுகள் தங்கும் கொன்றை மாலை அணிந்தவரும் , தேவர்களுக்காக விடத்தை உண்டவலியவரும் , பகைவருடைய மும்மதில்களையும் தீக்கு இரையாக்கியவரும் ஆவார் .

தொண்டு இலங்கும் அடியவர் - தொண்டுகள் விளங்கும் இடமாய் நிற்கின்ற அடியார்கள் . அவர்கள் தம் பெருமானையே பற்றுக்கோடாகக் கொண்டு ஒழுகுதலின் , ` அடியவர்க்கு ஓர் நெறியினார் ` என்றருளினார் . ` நெறியானாரும் ` என்பதும் பாடம் . புராணனார் - பழையவர் . மைந்தனார் - வலியவர் . விண்டவர் - பிரிந்தவர் ; பகைவர் .

செம்மேனியில் வெண்ணீறு பூசியவரும் , நெற்றிக் கண்ணரும் , பார்வதி பாகரும் , பூந்துருத்தியில் உறையும் பழைய வரும் , யானைக் கொம்பு போன்ற பிறையை முடிமாலையாச் சூடிய வரும் , வளைகுளம் , மறைக்காடு இவற்றில் தங்கியவரும் , தம்மை விரும்பும் அடியாருடைய உள்ளத்தில் உறைபவரும் , வெண்ணி அமர்ந்து உறைகின்ற விகிர்தர் ஆவார் .

பூந்துருத்தி , மறைக்காடு ( வேதாரணியம் ) இவை சோழநாட்டுத் தலங்கள் . மருப்பு - யானைக் கொம்பு . வளைகுளம் , வைப்புத்தலம் .

வெண்ணி அமர்ந்துறையும் விகிர்தனார் , கையில் முத்தலைச் சூலம் ஏந்தினாரும் , சுடுகாட்டு நெருப்பில் கூத்து நிகழ்த்தும் கடவுளும் , படமெடுக்கும் பாம்பினை ஆட்டுபவரும் , தம்மை வழிபடுகின்றவர்களின் பாவத்தை அழிப்பவரும் , கயல் மீன்கள் பாயும் வயல்களை உடைய திருப்புன்கூர் மேவிய செல்வரும் , உடல்முழுதும் வெண்ணீறு பூசியவரும் ஆவர் .

கரிகாடு - கரிகின்ற காடு ; சுடலை . பை உலாம் - படம் பொருந்திய . பாற்றுவார் - அழிப்பார் . செய் - வயல் ; ` செய்க்கண் பாய ` என்க . ` வயல்கள் ` என்பது , ` அவைகள் ` என்னும் சுட்டளவாய் நின்றது . திருப்புன்கூர் , சோழநாட்டுத் தலம் . சண்ணித்தல் - பூசுதல் .

சடையில் கங்கை வெள்ளத்தைச் சூடிய திறலுடைய வரும் , தக்கனுடைய பெரிய வேள்வி நிறைவேறாமல் தடுத்தவரும் , உடையாக அணிந்த புலித்தோல் மீது பாம்பினை இறுக்கிக் கட்டிப் பிச்சைக்காக ஊர் ஊராகத் திரிபவரும் , நீர்மடையில் ஏறிக் கயல்பாயுமாறு நீர்வளம் மிக்க வயல்களால் சூழப்பட்ட மயிலாடுதுறையின் தலைவரும் , காளை எழுதிய கொடியை உயர்த்திய எம் புனிதரும் , வெண்ணி அமர்ந்துறைகின்ற விகிர்தனாரே .

ஏறு புனல் - பெருகும் நீர் . சதுரனார் - திறலுடையவர் . உடை ஏறு - உடையாகப் பொருந்திய . உழிதரல் - திரிதல் . மயிலாடு துறை - மாயூரம் . மணாளனார் - தலைவர் .

ஐம்பூதங்களும் , அவற்றின் பண்புகளுமாய் நிலைபெற்றவரும் , பண்ணோடு கூடிய பாடலும் கூத்தும் நிகழும் சீசைலம் , பாசூர் இவற்றில் உறைபவரும் , நெற்றிக்கண்ணினரும் , மண்டையோட்டினை ஏந்தி வீட்டு வாயில்தோறும் பிச்சை ஏற்கும் செயலை உடையவரும் , பிறையை முடிமாலையாக உடையவரும் , வெண்ணியமர்ந்து உறைகின்ற விகிர்தனாரே .

` இலங்கு ` என்பதனை எல்லாவற்றிற்கும் இயைய , ` மண் ` என்றதற்கு முன்னே கூட்டுக ; மற்று , சடை . குணம் , ` சுவை , ஒளி ஊறு , ஓசை , நாற்றம் ` என்பன . பருப்பதம் - சீ பருப்பதம் ( சீசைலம் ); இது வடநாட்டுத்தலம் . பாசூர் , தொண்டை நாட்டுத்தலம் . கடை - வாயில் .

அடியவருக்கு வீட்டுலகம் நல்குபவரும் , விடமுண்ட நீலகண்டரும் , பகைவருடைய மும்மதில்களையும் எரித்த வரும் , திருவடியால் கூற்றுவனை உதைத்தவரும் , படமெடுத்தாடும் பாம்பினை இடையில் இறுகக்கட்டிக்கொண்டு கூத்து நிகழ்த்துபவரும் , கல்லால மர நிழலிலிருந்து அறத்தை உபதேசித்தவரும் , வேடராய் முன்னொரு காலத்தில் அருச்சுனனுக்கு அருளியவரும் , வெண்ணி அமர்ந்து உறைகின்ற விகிர்தனாரே .

வீடு - முத்திப்பேறு . மெய்யடியார் , பயன் கருதாது அன்பு காரணமாகவே வழிபடுபவர் . வேலை - கடல் . கூடலர் - பகைவர் . குமை - குமைத்தல் ; அழித்தல் ; முதனிலைத் தொழிற் பெயர் . ` அங்கு ` என்பது அசைநிலை . மேல் - பின் ; ` முன்பு போர்செய்து பின்பு அருள் செய்தார் ` என்றதாம் .

தேன்பொருந்திய கொன்றைமாலை சூடி மான் ஒன்றைக் கையில் ஏந்திப் பார்வதியோடு ஞானம் புலப்படும் வேடத்தோடும் சிலவாகிய பிச்சைக்காக ஊர் ஊராகத் திரிபவரும் , உறுதியான பாசத்தால் மார்க்கண்டேயனைக் கட்டவந்த கூற்றுவனுடைய வாழ் நாளைப் போக்கியவரும் , ஒளிவீசும் வெள்ளிய காதணி சேரும் காதுகளை உடையவரும் , வெண்ணி அமர்ந்து உறைகின்ற விகிர்தனாரே .

மட்டு இலங்கு - தேனோடு விளங்குகின்ற . ` சிட்டம் ` என்பது ` சிட்டு ` என நின்றது ; ` ஞானம் ` பொருள் இறைவனது வேடங்கள் ஞானத்தைத் தருதல் அறிக . கட்டு - கட்டுதல் ; முதனிலைத் தொழிற்பெயர் . காலன்றன் காலம் - கூற்றுவனது வாழ்நாள் . விட்டு இலங்குதல் - விட்டு விட்டு ஒளிர்தல் ; மின்னுதல் .

செஞ்சடையில் வெண்பிறை சூடியவரும் , திருவாலவாய் உறையும் செல்வரும் , மைதீட்டிய கண்களை உடைய பார்வதி பாகரும் , நான்கு வேதங்களும் ஆறு அங்கங்களுமாகி இருப்பவரும் , மேகத்தை அளாவிய நீண்ட சோலைகளையும் மாட வீதிகளையும் மதிலையும் உடைய ஆரூரில் புகுந்து அங்கே நிலையாகத் தங்கிய வரும் , மிக்க கோபத்தை உடைய யானையின் தோலை உரித்தவரும் , வெண்ணி அமர்ந்து உறைகின்ற விகிர்தனாரே .

` சடைக்கு `, ` சடைக்கண் ` என உருபு மயக்கம் . திருவாலவாய் - மதுரைத் திருக்கோயில் . அஞ்சனம் - மை . மஞ்சு - மேகம் . ` சோலையையும் வீதியையும் , மதிலையும் உடைய ஆரூர் ` என்க .

வளமான பிறைசூடும் சடையினரும் , தேவர்களுக்காக விடத்தை உண்ட வலியவரும் , என் உள்ளத்தை உறைவிடமாகக் கொண்டு தங்கியவரும் கச்சி ஏகம்பத்து உறைபவரும் , என் உள்ளம் குளிருமாறு அமுதமாக ஊற்றெடுத்து இனிப்பவரும் , மேம்பட்டவராய் எல்லாத் திசைகளிலும் நிலைபெற்றிருப்பவரும் , ஒளிவீசும் வெள்ளிய மழுப்படையை ஏந்தியவரும் வெண்ணி அமர்ந்து உறைகின்ற விகிர்தனாரே .

களம் கொள - தாம் தமக்கென்று ஓர் இடம்பெற்று நிற்றற் பொருட்டு . ` களங்கொளக் கருத அருளாய் போற்றி ` ( தி .8 திருவா . போற்றித் - 171.) என்பதும் இப்பொருள் படுதல் உணர்க . அமுது ஊறி - அமுதம் சுரப்பது போன்று . அண்ணிப்பார் - இனிப்பார் . உத்தமர் - மேலானவர் . ` விளங்குகிளரும் ` என்பது குறைந்து நின்றது ; விளங்கு - விளங்குதல் ; முதனிலைத் தொழிற் பெயர் .

பொன்போல் விளங்கும் கொன்றை மாலை சூடிப் புகலூரிலும் பூவணத்திலும் உறைபவரும் , அச்சம் தரும் முத்தலைச் சூலம் ஏந்தியவரும் , குளிர்ச்சி தரும் கங்கைபொருந்திய செஞ்சடையை உடைய இளையரும் , இராவணனுடைய பத்துத்தலைகளையும் தம் காலின் அழகிய விரலால் வருத்திப் பின் அவனுக்கு அருள் செய்தவரும் , மின்னல்போன்ற நுண்ணிய இடையை உடைய பார்வதி பாகரும் , வெண்ணி அமர்ந்து உறைகின்ற விகிர்தனாரே .

பொன் இலங்கு - பொன்போல விளங்குகின்ற . தார் இன்பநிலையிலும் , மாலை வெற்றியிலும் அணியப்படுவன . புகலூர் , சோழநாட்டுத் தலம் ; இதுவே , சுவாமிள் இறைவன் திருவடி கூடிய இடம் . பூவணம் , பாண்டிநாட்டுத் தலம் . கொன் - அச்சம் . கங்கை வைக்கப்பட்டிருத்தலின் , சடை குளிர்ச்சி பொருந்தியதாயிற்று .