சோலைகள் விளங்கும் திருப்பூவணத்தை உகந்தருளியிருக்கும் புனிதராகிய சிவபெருமான் பக்கல் , அடியார்களுடைய மனக்கண்முன் கூர்மை பொருந்திய மூவிலைச் சூலமும் , நீண்ட சடைமீது அணிந்த பிறையும் , நறுமணம் மிக்க கொன்றைப் பூவினால் ஆகிய முடி மாலையும் , காதுகளில் கலந்து தோன்றும் குழையும் , தோடும் , இடிபோல ஒலித்து வந்த யானையின் தோலாகிய போர்வையும் , அழகு விளங்கும் முடியும் , திருநீறணிந்த அப்பெருமானுடைய திருமேனியும் காட்சி வழங்குகின்றன .

வடி ஏறு - கூர்மை பொருந்திய , ` வடிவு ஏறு ` எனவும் பாடம் ஓதுவர் . திரிசூலம் - இலை மூன்றாகிய வேல் . கடி ஏறு - புதுமை பொருந்திய . ` குழையுந் தோடும் கலந்து தோன்றும் ` என்பது , தானும் தன் தேவியுமாய் நிற்றல் குறித்தது . ` குழையும் சுருள்தோடும் ` ( தி .8 திருவாசகம் , திருக்கோத்தும்பி 18) என்று அருளிச்செய்ததுங் காண்க . இடி ஏறு - இடிபோலுங் குரல் பொருந்திய . முடி - சடைமுடி . பொடி - நீறு .` பொழில் திகழும் பூவணத்தெம் புனிதனார்க்கு ` என்பதனை . முதற்கண் வைத்துரைக்க . ` தோன்றும் ` என்பன , இங்கு ` உளதாகும் ` என்னும் பொருளவாய் , ` மலை நிற்கும் ` என்பதுபோல , முந்நிலைக் காலமும் தோன்றும் இயற்கையை ( தொல் . சொல் . 240.) உணர்த்தும் .

பொழில் திகழும் பூவணத்து எம்புனிதனார்பால் ஆணும் பெண்ணுமாகிய வடிவும் , அடியவர்களுக்குக் கிட்டுதற்கரிய அமுதம் போன்று இனிமை தரும் செயல்களும் , உணவுக்காக ஊர்களில் திரியும் காட்சியும் , ஒற்றை வெண்பிறையும் , பகைவருடைய மும்மதில்களையும் நீண்ட பாம்பினை மலையாகிய வில்லில் நாணாகப் பூட்டி எரித்த செயலும் , இறந்தவருடைய எலும்புகளால் உடம்பில் பொருந்துமாறு பூண்ட மாலையும் அரைஞாணும் அடியவர் மனக்கண்களுக்கு விளக்கமாகக் காட்சி வழங்கும் .

` அமுதமாகித் தோன்றும் ` திரிவானாகித் தோன்றும் . என்பவற்றிற்கு ` அவ்வடிவு ` என்னும் எழுவாய் வருவிக்க . ` ஊணாகி ` என்பதில் உள்ள ` ஆகி ` என்பதனை , ` ஆக ` எனத்திரிக்க , ஊண் ஆக - உணவு உண்டாதற்பொருட்டு . ` திரிவான் ` என்புழி , ` ஆதல் ` என்பது எஞ்சிநின்றது . பற்றார் - பகைவர் ; திரிபுரத்து அசுரர் . ` மேல் ` என்பது , ஆகுபெயராய் , மேலிடத்துத் ( வானில் ) திரியும் மதில்களை யுணர்த்தும் . சேண் நாகம் - நீண்ட பாம்பு , ` நாகவில் ` என இயைத்து , ` நாகத்தை உடைய வில் ` என உரைக்க . ` வாசுகியென்னும் பாம்பாகிய நாணையுடைய மலையாகிய வில் ` என்றதாம் . பூண் நாண் வினைத் தொகை . இதன்கண் , ` நாண் ` என்றது , மாலையை . ` செய்த ` என்னும் அடை , ` பூண்நாண் ` என்பதை மட்டுமே சிறப்பித்து நின்றது .

பொழில் திகழும் பூவணத்து எம் புனிதனார்பால் அடியார்களுக்கு மனக்கண் முன்னர் , அவர் கல்லாலின் நிழலில் அமர்ந்த காட்சியும் , மேம்பட்ட மறைகளை ஓதும்சனகர் முதலிய முனிவர் நால்வர்க்கும் வேத நெறிகளைச் சொற்களால் விளக்கியமை போல மோனநிலையிலிருந்து சொல்லிய காட்சியும் , அவர் உடலைச் சுற்றுமாறு அணிந்த பாம்புகளும் ஏந்திய மான் குட்டியும் , அறத்தின் உண்மையை உணர்ந்தவன் அல்லாத காலனை ஒறுத்த காட்சியும் , தம்மை நினையும் அடியவர்பால் ஐவகை நிறத்தோடு விரும்பி வழங்கும் காட்சியும் , யாவரும் அருவருக்கும் புலாலின் சுவட்டினை உடைய எலும்பினாலாகிய அணிகலன்களும் காட்சி வழங்கும் .

ஆல் நிழலில் எழுந்தருளியிருந்து நான்கு முனிவர்கட்கு நான்கு வேதங்களை அருளினார் என்பதில் நால்வராவார் பெயர் திருமுறைகளில் எங்கும் சொல்லப்படவில்லை . சனகர் முதலிய நால்வர்கட்குக் கல்லால் நிழலிலிருந்து அருள்புரிந்ததாகக் கந்த புராணம் கூறும் வரலாற்றில் வேதத்தை ஓதிய பின்னர் உண்டாகிய ஐயத்தை நீக்கியருளியது சொல்லப்படுகின்றதேயன்றி , வேதத்தை அருளியது சொல்லப்படவில்லை . ஆகவே , அந்நால்வரை இவ் வரலாற்றிற்கொள்ளுதல் பொருந்து மாறில்லை . அன்றியும் சனகர் முதலிய நால்வர்க்கு இறைவன் மோன நிலையில் இருந்து அருளியதே சிறந்தெடுத்துக் கூறப்படுகின்றது ; இங்கு அவ்வாறின்றி , ` சொல்லாகச் சொல்லியவா தோன்றும் தோன்றும் ` எனப்பட்டது . ` விரித்தானை நால்வர்க்கு வெவ்வேறு வேதங்கள் ` ( தி .4. ப .7. பா .8.) ` ஐம்புலனும் அழிந்த சிந்தை அந்தணாளர்க்கு அறம் பொருள் இன்பம் வீடு - மொழிந்த வாயான் ` ( தி .1. ப .53. பா .6.) என்றாற்போலப் பிற இடங்களிலும் இவ்வாறே ஓதியருளினமை காண்க . நெறிகள் - அறம் முதலிய நான்கையும் அடையும் வழிகள் . அல்லாத காலன் - அறத்தின் உண்மையை உணர்ந்தவன் அல்லாத இயமன் , அறத்தின் உண்மை யாவது , உலகர்க்கு விதிக்கப்பட்ட . விதி , இறைவன் அடியார்க்குப் பொருந்தாது என்பது . ஐவகை - ஐந்து நிறம் . அவை படைத்தல் , காத்தல் , அழித்தல் , மறைத்தல் , அருளல் என்னும் ஐந்தொழிலை இயற்றும் ஆற்றல்களைக் குறிக்கும் . இவ்வைவகை ஆற்றல்களே ஒருங்கு நிற்குமிடத்து , ` ஈசானம் , தற்புருடம் , அகோரம் , வாமதேவம் , சத்தியோசாதம் ` என்னும் ஐந்து திருமுகங்களாய் நிற்கும் . தனித்தனி பிரிந்து நிற்குமிடத்து , ` மனோன்மனி , மகேசுவரி , உமை , இலக்குமி , வாணி ` என்னும் தேவியராய் நிற்ப , இறைவனும் அவர்களையுடைய , ` சதாசிவன் , மகேசுவரன் , உருத்திரன் , மால் , அயன் ` என்னும் தேவர் களாய் நிற்பன் . அமர்தல் - விரும்புதல் ; மேற்கூறிய உண்மையை யெல்லாம் உணர்பவரே , மெய்யுணர்வுடையோராகலின் அவரிடம் இறைவன் அருளைமிகச் செய்வான் என்றருளியபடி . பொல்லாத எலும்பு - யாவருக்கும் அருவருப்பாய் உள்ள எலும்பு .

பொழில் திகழும் பூவணத்து எம் புனிதனார்பால் அடியார்களுடைய மனக்கண்முன்னர்ப் படைக்கலமாம் நன்மை நிறைந்த மழுவும் , அவர் ஏந்திய மானும் , அருகில் இருக்கும் பன்னிரண்டு கைகளை உடைய முருகப்பெருமான் வடிவும் , விரைந்து செல்லும் காளையும் , அக்காளை வடிவம் எழுதிய கொடியும் , நான்மறையின் ஒலியும் , முக்கண்களும் , உடையாக அமைந்த கீளும் கோவணமும் , பற்களை உடைய வெள்ளிய மண்டை ஓட்டு மாலையும் , அவரைச் சுற்றிக் காணப்படும் பூதங்களின் மகிழ்வும் காட்சி வழங்கும் .

படை மலிந்த - படைக்கலமாம் தன்மை நிறைந்த , ` பன்னிரண்டு கண்ணுடைய பிள்ளை ` என்பதும் பாடம் , ` மலிந்த விடை ` என்பது , ` கொடி ` என்பதனோடும் இயையும் . ஊர்தி வால் வெள் ளேறே சிறந்த - ` சீர்கெழு கொடியும் அவ்வே றென்ப ` ( புறம் - கடவுள் வாழ்த்து ) என்றதுங்காண்க . நயனம் - கண் ; இதனை எடுத்தோதினமையால் , ஏனையோரது கண்களின் வேறுபட்ட தென்பது பெறப்படும் . ` ஊர்த்வரேதம் விரூபாக்ஷம் ` என்னும் உபநிடதம் . வேறுபடுதலாவது , நெற்றியில் மேல்நோக்கி இருத்தல் . உடை - உடுத்தல் , ` உடையாய் மலிந்த ` எனலுமாம் . ` கீள் ` என்பது , கோவணத்தோடு இணைத்துத் தைத்து அரைநாணாகக் கட்டுவது , மூரல் - நகைப்பு ; தசைமுதலிய நீங்கிக் கிடக்கின்ற தலை பற்களோடு தோன்றுதல் , நகைப்பது போல்வதாயிற்று . புடை - பக்கம் .

பொழில் திகழும் பூவணத்து எம்புனிதனார்பால் அடியார்களுடைய மனக்கண் முன்னர்த்தம்மிடம் பேரன்பு கொள்ளும் அடியவர்களுக்கு அவர் அருள் செய்யும் செயலும் , அழுக்கற்ற சிவந்த சடையின் மேல் அணிந்த பிறையும் , பிச்சை ஏற்கும் அவருக்கு அடியவர்கள் வழக்கமாக இடும் பிச்சையை அவர் ஏற்கும் காட்சியும் , பெரிய கடலில் நஞ்சினை உண்டதனால் இருண்ட கழுத்தும் , கயல்கள் பாயுமாறு விரைவான கலங்கல் வெள்ளமாக ஆயிரமுகத்தோடு வானிலிருந்து இறங்கிய கங்கை தன்னுள் அடங்குமாறு சிவபெருமான் விரித்த சடையின் அழகும் காட்சி வழங்கும் .

மயல் - காதல் ; பேரன்பு . ` ஏற்றல் இயல்பாகத் தோன்றும் ` என இயைக்க . கலுழி - பெருக்கம் . ` கலுழியை உடைய கங்கை ` என்க . ` வானில் ( வானிலிருந்து ) தோன்றும் ` என்பதில் உள்ள , ` தோன்றும் ` என்பது எச்சம் . அது , ` புயல் ` என்னும் பெயரொடு முடிந் தது . ` புயல் ` என்றது , கருத்தா ஆகுபெயராய் மழையைக் குறித்தது . ` புயல்போலப்பாய ` என உவம உருபு விரிக்க . பாய - பாய்ந்து ஒழுகுமாறு .

பொழில் திகழும் பூவணத்து எம் புனிதனார்பால் அடியார்களின் மனக்கண்களின் முன்னர் அழகுக் கடலாய் உள்ள தாமரை மலர் போன்ற அழகிய நிறத்தை உடைய திருவடிகளும் , அத்திருவடிகளின் மீது பூமண்டலத்திலுள்ளவர்கள் துதித்து அருச்சித்த பல மலர்களும் , காட்டிய புகைகளும் , ஒப்பற்ற சக்கரங்களை உடைய தேரை உடைய இராவணனுடைய உடலை அழித்த திருமாலுடைய துன்பம் தரும் தீவினையைப் போக்கி அவருக்குச் சக்கரம் வழங்கிய அழகிய செயலும் காட்சி வழங்கும் .

` பாராகிய ஆழி வட்டத்தார் ` என்க ; ` பூமண்டலத்தில் உள்ளவர் ` என்பது பொருள் . ஆழி வட்டம் - கடலாற் சூழப்பட்ட வளையம் . பரவி - துதித்து . சீர் ஆழித்தாமரை - அழகென்னுங் கடலாய் உள்ள தாமரை மலர் . திருந்திய - செம்மையான . ஓர் - ஒப்பற்ற . ` இலங்கை வேந்தனை அழித்தவன் திருமால் ` என்பது வெளிப்படை யாதலின் , அப்பாவத்தைக் கெடுப்பித்து , ஆழி ( சக்கரம் ) ஈந்தமை ` இன்னார்க்கு ` என்பது சொல்ல வேண்டாதாயிற்று .

பொழில் திகழும் பூவணத்து எம் புனிதனார்பால் அடியார்களின் மனக்கண் முன்னர் தம் அடியவர்களுக்கு அருள்புரிந்த மேம்பட்ட செயலும் , பிரமனுடைய தலை ஒன்றனை நீக்கிய செயலும் , மின்னலை ஒத்த நுண்ணிய இடையை உடைய பார்வதியை இடப் பாகமாகக் கொண்ட வடிவும் , யானைத்தோலை விரும்பிப் போர்த்திய வனப்பும் , செறிந்த சடைமீது கங்கை , பாம்பு , பிறை போன்ற இவற்றை வைத்துப் பொன்போன்ற திருமேனி பொலிந்து தோன்றும் வனப்பும் தோற்றம் வழங்கும் .

தகவு - தகுதி ; அவை வரலாறுகளும் , அவற்றிற்கேற்ற வடிவு நிலைகளுமாம் . கால சங்காரர் , சண்டேசானுக்கிரகர் முதலிய வடிவுநிலைகளை நோக்குக .

பொழில் திகழும் பூவணத்து எம் புனிதனார்பால் அடியவர்களின் மனக் கண் முன்னர் அப்பெருமானுடைய செறிந்த வீரக்கழலும் , திருவடிகளும் , முப்புரங்களை அழித்த வில்லும் , நால்வருக்கு உண்மை நெறியை மோனநிலையில் விரித்துரைத்த நுண்மையும் , நெற்றிக்கண்ணும் , வாகனமாம் காளையும் , அடியார்களுடைய மறுபிறவியை நீக்கி அருள் செய்கின்ற கூறுபாடும் , பார்வதியின் வடிவும் , கங்கையும் , புள்ளிகளை உடைய பாம்பும் , பிறைச் சந்திரனும் காட்சி வழங்கும் .

` கழலும் அவற்றையணிந்த திருவடியும் ` என்க . நால்வர்க்கு நெறி காட்டினமை மேலும் குறித்தருளப்பட்டது . ( பா .3.) நேர்மை - நுண்மை . மறுபிறவி அறுத்தருளல் , ஆகாமியத்தைத் தடுத்தல் , ` மலிந்தது ` என்னும் தொழிற்பெயர் குறைந்து நின்றது .

பொழில் திகழும் பூவணத்து எம்புனிதனார்பால் அடியார்களின் மனக்கண் முன்னர்க் கோங்குஅரும்பினை ஒத்த முலையை உடைய பார்வதிக்கு வழங்கிய இடப்பாகமும் , இடியைப் போல அழிக்கும் ஆற்றலுடைய மகாவராகத்தினுடைய மணி வயிரக் கோவையைத் தோற்கச் செய்யும் ஒளியை உடைய மருப்பும் , வையை நதிக் கரையில் நிற்கும் காட்சியும் , உமாதேவி மகிழ்தற்குக் காரணமாக அவர் ஆடிய அழகிய கூத்தும் , சிவந்த வானத்தினும் ஒளிமிக்கு விளங்கும் , மலைகளைத் தம் திண்மையால் தோற்கடிக்கும் வலிய புயங்களும் காட்சி வழங்கும் .

` அரும்பு ` என்பது , ` அருப்பு ` என வலித்தலாயிற்று . ஓட்டும் - தோற்றோடச் செய்யும் . ` அணிகிளரும் மணி ` என இயைத்துரைக்க . உரும் - இடி . அடர்க்கும் கேழல் - கொல்லும் பன்றி . உருமு , அழித்தற் பண்பு பற்றிய உவமை . மருப்பு - கொம்பு . ` அதனை மறைக்கின்ற வயிரக்கோவை ` என்க . ` மணம் ` என்பது மணாட்டியை உணர்த்திற்று . மலிந்த - மகிழ்ந்த , அம்மை மகிழ ஆடும் நடனம் என்றவாறு . ` வைகைத் திருக்கோட்டில் நின்றதோர் திறம் ` மண் சுமந்த திருவிளையாடல் . அது தோன்றுதல் , உளத்திற்கு என்க . இவ்வாறுரைக்கற் பாலனவும் சில உளவாதலறிக . இதற்கு வேறுபொருள் கற்பிப்பார் , பிறிதோர் எண்ணம் உடையர் என்க . திகழ்ந்த - திகழ்ந்தது போன்ற . ` சோதிப் புயம் ` என இயையும் . பொருப்பு ஓட்டி - மலையை வென்று .

பொழில் திகழும் பூவணத்து எம் புனிதனார்பால் அடியார்களின் மனக்கண் முன்னர்த் தம்மைச் சரணமாக அடைந்து சண்டேச நாயனாருக்கு அருள் செய்து தாம் முடிமேல் சூடிய மாலையை அவருக்கு வழங்கிய காட்சியும் , தம்பக்கல் அடைந்து தொண்டு செய்யும் அடியவர்களுக்கு அருள் செய்து அவர்களுடைய பல பிறவிகளையும் போக்கும் தன்மையும் , கோங்கு வில்வம் ஊமத்தம் மலர் என்பவற்றை அணிந்த அழகும் , பூக்களை அம்புகளாக உடைய மன்மதனுடைய உருவத்தை அழித்த வனப்பும் காட்சி வழங்கும் .

சண்டேசுர நாயனார்க்குத் தனது முடியிலிருந்த கொன்றைமாலையைச் சிவபிரான் அணிவித்தமையைப் பெரிய புராணத்துட் காண்க . பல பிறவி அறுத்தருளல் , சஞ்சிதத்தை அழித்தல் , கோங்கமலரும் இறைவற்கு உரியதென்க . கூவிளை - வில்வம் , மத்தம் - ஊமத்தை , இது மயக்கத்தை உண்டாக்கும் என்பதுபற்றி , ` மதமத்தம் ` எனப்படும் . ` குழல் ` என்றது சடையை ; ஆடவர் தலை மயிர்க்கும் ` குழல் ` என்பது பெயராகும் . கொள்கை - விருப்பம் .

பொழில் திகழும் பூவணத்து எம்புனிதனார்பால் அடியவர்களின் மனக்கண் முன்னர்த் தம்மை ஒன்றிய உள்ளத்தோடு தியானிப்பவர் உள்ளத்தில் அவர்கள் தியானித்த அதே வடிவில் இருக்கின்ற காட்சியும் , கச்சின்மேல் அணிகலன்களை அணிந்த தனங்களை உடைய பார்வதியை ஒருபாகமாக வைத்து மகிழ்ந்த வடிவமும் , நீர் நிறைந்த வடிவுடைய கடலால் சூழப்பட்ட இலங்கையின் மன்னனான இராவணன் உடம்பினை நெறு நெறு என்னும் ஓசை ஏற்படுமாறு நசுக்கிய நிலையும் , போரிடும் வடிவத்தை உடைய கூற்றுவனை உதைத்த அழகிய செயலும் காட்சி வழங்கும் .

உருவ - ஊடுருவ ; ஊன்ற . உள்குவார் - நினைப்பார் . ` அவர் உள்ளத்துள்ளே ` எனச் சுட்டுப்பெயர் வருவிக்க . ` ஆரொருவர் ` என்பதும் பாடம் . ` அவ்வுரு ` என்றது , அவர் உள்கிய உருவத்தை ; இதனானே அன்பர் நினைத்த வடிவாதலன்றித் தனக்கென ஒரு வடிவம் இலனாதல் விளங்கும் . ` மனக்கோள் நினக்கென வடிவு வேறிலையே ` ( பரிபாடல் . 4 அடி . 56 .) என்றார் சான்றோரும் . வார் - கச்சு . ` கச்சினை ஊடுருவுகின்ற அத்தன்மையையுடைய பூண் அணிந்த முலை ` என்க . இனி , ` உருவம் , அழகு ` எனக்கொண்டு , ` கச்சினையுடைய அழகிய , பூண் அணிந்த முலை ` என்று உரைத்தலும் ஆம் . ` நன்மங்கை ` என்று அருளிச்செய்தார் , அவரது அருளே அவளாகலின் . நீர் உருவக் கடல் - நீர் மயமான கடல் . போர் உருவக்கூற்று - போர்க் கோலத்துடன் வந்த இயமன் . ` போர் ` என்றது மார்க்கண்டேயர்மேற் சினந்து எழுந்தமையை .