பொழிப்புரையை எழுதவில்லை

(அடி-1) ஒன்று புரிந்து - வீடு பேற்றினை விரும்பி. (உயிர்கள் அடைய வேண்டும் என்று கொன்றை சூடினை என்க.) கொன்றைப் பிரணவ வடிவினது ஆதலால், பிரணவத்தின் பொருள் தானே என்பதை உயிர்கள் உணர்ந்து வீடடையவே அம்மாலையை அடையாள மாலையாகச் சிவன் சூடியுள்ளான்` என்றபடி. (அடி-2) ஒன்றின் - `ஓரு காம்பிலே ஐந்து இதழ்` என்க. ஈர் இதழ் - குளிர்ந்த இதழ் (அடி-5) இரு கோடு - இரண்டு முனை. (அடி-7) `மூவெயிலது அரண்` என்க. முரண், நாற்றிசையிலும் செல்லும் முரண், முரண் - வலிமை. அரண் பாதுகாத்தல். `முரணுடைய அரண்` என்க. (அடி-8) ஆற்ற - மிகவும், ஆற்றப் பயத்தல் - முற்ற விளக்குதல். முன் நெறி முதல் நெறி ``முன்னெறியாகிய, முதல்வன் முக்கணன் தன்னெறி`` 2 என அப்பரும் அருளிச் செய்தார். ``முன்னெறி`` என்பது ஓசை வகையில் `முந்நெறி` என்பதனோடு ஒத்து, `மூன்று` என்னும் எண்ணலங் காரமாய் நின்றது. இவ்வாறு மேலும் வருவனவற்றை அறிந்து கொள்க.
(அடி-9) இரண்டு - விருப்பு வெறுப்புக்கள் (அடி-10) ஒன்று, திருவருள். உறுதி - நல்ல துணை. (அடி-11,12) `அந்நெறி ஒன்றையே மனத்துள் வைத்து` என்க. இரண்டு நினைவு - ஐயம் (அடி - 13) முன் ஏழாவது விரிக்க (அடி -14) ஊழி - யுகம். `ஊழி நான்கு எனத் தோற் றினை` (படைத்தனை) என்க. (அடி-15) சொல்லும் - சிறப்பித்துச் சொல்லப்படுகின்ற. அசைத்து - உறுப்புக்களில் கட்டி. அசைந்தனை - ஆடினை (அடி -16) மேல் முகம் உச்சி முகம். கபாலம் - தலை ஓடு. (அடி-17) ``நூல் முகப் புரி` என்க. தோளில் ஏந்திய அங்கத்தை மார்பில் ஏந்தியதாகக் கூறினார். (அடி-18) இருவர், அயனும், மாலும். அங்கம் எலும்புக் கூடு. இது `கங்காளம்` எனப்படும். (அடி-19) `ஒருவனாகிய நினது` என்க. ``ஆதி`` என்றதனானே அந்தமும் கொள்க.
ஐ - அழகு. இஃது `ஐந்து` என்பதுபோல நின்றது. (அடி-22) ஆறு - யாறு; கங்கை. இதுவும் எண்ணுப் பெயர்போல நின்றது, ஐந்து நிலைகளாவன படைத்தல், காத்தல், அழித்தல், மறைத்தல், அருளல் (அடி-23) வாய்மொழி, வேதம். (அடி-25) இரண்டு - இரண்டு வகை. ``குழை`` என்பது பொதுப்பட, `காதணி` என்னும் பொருட்டாய் நின்றது. (அடி-26) இரு - பெரிய. இதுவும் எண்ணுப் பெயர்போல வந்தது (அடி -28) உறுதி, அறம் முதலிய பொருள்கள். ஆறில் அமுதம் - அறுசுவையில் உணவு. ஐந்து - ஐந்து வகையான இசைக் கருவிகள். (தோல், துளை, நரம்பு, கஞ்சம், மிடறு.) (அடி -31) கொட்டு - வாச்சியம். உம்மை, எச்சப் பொருட்டு. `எல்லா வாச்சியங்களையும் இறைவன் உடையவன்` என்றபடி, (அடி-34) முந்நீர் - கடல். `முந்நீரில் நின்ற` என்க. சூர் மா - சூரபதுமனாகிய மாமரம். (அடி-35) இருவரை - பெரிய மலை; கிரௌஞ்சம். (அடி - 36) மிடல் வடிவம் - விசுவ ரூபம். மிடல் வலிமை, (அடி-37,38) `தருமம் கூறுவை` என இயையும். (அடி - 38,39) `நால்வகை இலக்கணங்களையும், அவற்றையுடைய இலக்கியங்களையும் மொழிந்தனை` என்க. நால் வகை இலக்கணமாவன `எழுத்து, சொல்,பொருள், செய்யுள்` என்பன பற்றியவை, அணியிலக்கணம் வடநூற் கொள்கை. (அடி-41) நெறிமையில் நெறியாம் வகையில்.
(அடி-42)`ஏழ் இன் ஓசை` என்க. ஓசை - இசை. (அடி-43) தாழ்வு - இரக்கம். ``அவன்தலை`` என்பதில் தலை ஏழன் உருபு. அளி- அருள், (அடி-44) ஆறிய - தணிந்த. சிந்தையனை, ``சிந்தை`` என்றது. ஆகுபெயர். (அடி - 45) ஐங்கதி குதிரைகளின் ஓட்டத்தின் வகை. `ஐங்கதியொடு தேர் திசை செலவிடுத்தோன்` பிரமன். (அடி- 46,47) அவனுக்கு முகம் நான்காயினும் தோளும் நான்கே. நலன். இங்குத் திறமை. `அதனைப் பாட` என்க. நந்தி பிங்கிருடி - நந்தி கணத்ததாகிய பிங்கிருடி. ``பூதம் மூன்று`` என்றதனால், தண்டி, குண்டோதரன் இவர் கொள்ளப்பட்டனர், (அடி-48) கண் - பக்கம். மொந்தை, ஒருவகை வாச்சியம். ஒரு கணம் - ஒப்பற்ற கணங்கள். மட்டு விரி - தேனோடு மலரும் (அடி -50) ``அதனால்`` என்றது, கூறிவந்தவை அனைத்தை யும் தொகுத்துக் குறித்தது. ஆகையால் இப்பாட்டினை, `நம்ப, நீ ஓர் உடம்பு ஈருருவாயினை; கொன்றை சூடினை;....அளி பொருந்தினை, அதனால், சிறியேன் சொன்ன வாசகம் வறிதெனக் கொள்ளா யாதல் வேண்டும்; (அதன் பொருட்டு) அண்ணலாகிய நின் பாதம் சென்னி யிற் பணிந்து பரவுவன்` என இயைத்து முடிக்கற் பாற்று. (அடி-52) வறிது - பொருளற்றது.
வெளி - நறுமணம். `சிவபெருமான் ஊழியிறுதியில் வீணை வாசித்திருப்பன்` என்பதை,
`பெருங்கடல் மூடிப் பிரளயங் கொண்டு பிரமனும்போய்,
இருங்கடல்மூடியிறக்கும்; இறந்தான் களேபரமும்,
கருங்கடல் வண்ணன் களேபர முங்கொண்டு கங்காளராய்
வருங்கடல் மீளநின் றெம்மிறை நல்வீணை வாசிக்குமே`*
என்னும் அப்பர் திருமொழியால் அறிக. முக்காலத்தும் நிகழற் பாலதனை, ``பாடிய`` என இறந்த காலத்தில் வைத்துக் கூறினார்.
திருஎழுகூற்றிருக்கை முற்றிற்று.