இதன் பொருள்:
அருந்தும் விடம் அணியாம் மணிகண்டன் உண்ணப்பட்ட நஞ்சநின்று அலங்காரமாய நீலமணிபோலுங் கண்டத்தை யுடையவன்; அண்டர்க்கு எல்லாம் மருந்தும் அமிர்தமும் ஆகும் முன்னோன் தேவர்க்கெல்லா முறுதிபயக்கு மருந்தும் இன்சுவையையுடைய வமிர்தமு மாகாநிற்கும் முன்னோன்; தில்லை வாழ்த்தும்வள்ளல் அவனது தில்லையை வாழ்த்தும் நம்வள்ளல்; திருந்தும் கடன் நெறி செல்லும் இவ்வாறு சிதைக்கும் என்றால் நமக்கேதம் பயக்கு மொழுக்க மொழிந்து குற்றந்தீர்ந் திருக்கு முறைமையாகிய இந்நெறியைச் செல்கின்ற இந்நீதி நம்மைக் கெடுக்குமென்று நீகருதின்; வருந்தும் மட நெஞ்சமே வருந்துகின்ற வறிவில்லாத நெஞ்சமே; யாம் இனி வாழ் வகை என்ன யாமின்புற்று வாழுமுபாயம் வேறியாது! எ - று.
அருந்துமென்பது காலமயக்கம்; அருந்துதற்றொழின் முடிவதன் முன் நஞ்சங்கண்டத்து நிறுத்தப்பட் டணியாயிற்றாகலின், நிகழ்காலத்தாற் கூறப்பட்டதெனினு மமையும். மற்று: அசைநிலை. திருந்துங் கடனெறியென்பது தித்திக்குந் தேனென்பதுபோல இத்தன்மைத்தென்னு நிகழ்காலம்பட நின்றது. திருந்துங் கடனெறியைச் செல்லுமென்றும், களவாகிய விவ்வாற்றைச் சிதைக்கு மென்றும் முற்றாக அறுத்துரைப்பாருமுளர். 272

18.7 நெஞ்சொடு கூறல் நெஞ்சொடு கூறல் என்பது பிரிந்தமை கூறக் கேட்டு வருந்தா நின்ற நெஞ்சிற்கு, நமக்கேதம் பயக்கு மொழுக்க மொழிந்து குற்றந் தீர்ந்த முறைமையாகிய வொழுக்கத்துப் பிரிந்தவிது நம்மைக் கெடுக்குமென்று நீ கருதின், இது வொழிய நமக்கின்புற்று வாழு முபாயம் வேறுளதோ வெனத் தலைமகள் நெஞ்சினது வருத்தந் தீரக் கூறாநிற்றல். அதற்குச் செய்யுள்
18.7. கல்வரை நாடன் சொல்லா தகல
மின்னொளி மருங்குல் தன்னொளி தளர்ந்தது.