இதன் பொருள்: மொய் குழலே மொய்த்த குழலை யுடையாய்; முன் நாள் மன் செய்த மொழி வழியே அன்ன வாய்மை கண்டும் முற்காலத்து மன்னன் நமக்குதவிய மொழியின்படியே அத்தன்மைத் தாகிய மெய்ம்மையைக் கண்டுவைத்தும்; நெஞ்சும் நிறையும் நில்லா- என்னெஞ்சமுநிறையு மென்வரையவாய் நிற்கின்றில; என் செய்த இவையென்செய்தன; எனது இன் உயிரும் அதுவேயுமன்றி எனதினிய வுயிரும்; பொன் செய்த மேனியன் தில்லை உறாரின் பொறை அரிதாம் பொன்னையொத்த மேனியை யுடையவனது தில்லையை யுறாதாரைப்போல வருத்தம் பொறுத்த லரிதாகா நின்றது; முன் செய்த தீங்கு கொல் இவை யிவ்வாறாதற்குக் காரணம் யான் முன்செய்த தீவினையோ; காலத்து நீர்மை கொல் அன்றிப் பிரியுங் காலமல்லாத விக்காலத்தி னியல்போ? அறிகின்றிலன் எ-று.
மொழிவழியே கண்டுமெனவியையும். நெஞ்சநில்லாமை யாவது நம்மாட்டு அவரதன்பு எத்தன்மைத்தோவென் றையப்படுதல். நிறை நில்லாமையாவது பொறுத்தலருமையான் அந்நோய் புறத் தார்க்குப் புலனாதல். நில்லாதென்பது பாடமாயிற் றனித்தனி கூட்டுக.
பொன்செய்த வென்புழிச் செய்தவென்பது உவமச் சொல். உயிர் துன்ப முழத்தற்குக் காரணமாதலின், அதனையுந் துன்பமாக நினைந்து இன்னுயிரும் பொறையரிதாமென்றாள். மெய்ப்பாடு: மருட்கை. பயன்: ஆற்றுவித்தல். 278

18.13 தேறாது புலம்பல் தேறாதுபுலம்பல் என்பது தலைமகனது வாய்மைகூறி வருத்தந் தணியாநின்ற தோழிக்கு, யானவர் கூறிய மொழியின்படியே மெய்ம்மையைக்கண்டு வைத்தும், என்னெஞ்சமு நிறையும் என்வயமாய் நிற்கின்றன வில்லை; அதுவேயு மன்றி, என்னுயிரும் பொறுத்தற்கரிதாகாநின்றது. இவை யிவ்வாறாதற்குக் காரணம் யாதென்றறிகின்றிலேனெனத் தான் றேறாமைகூறிப் புலம்பாநிற்றல். அதற்குச் செய்யுள்
18.13. தீதறு கண்ணி தேற்றத் தேறாது
போதுறு குழலி புலம் பியது.