இதன் பொருள்:
மொய் என்பதே இழை கொண்டவன் வலிமையை யுடைய என்புதனையே தனக்கணியாகக் கொண்டவன்; என்னைத் தன் மொய் கழற்கு ஆள் செய் என்பதே செய்தவன் என்னைத் தன்னுடைய வலிய திருவடிக் காட்செய்யென்று வெளிப் பட்டுநின்று சொல்லுதலையே செய்தவன்; தில்லைச் சூழ்கடல் சேர்ப்பர் சொல்லும் அவனது தில்லைவரைப்பினுண்டாகிய சூழ்ந்த கடலை யுடைத்தாகிய சேர்ப்பையுடையவரது சொல்லும்; பொய் என்பதே கருத்து ஆயின் பொய்யென்பதே நினக்குக் கருத்தாயின்; புரிகுழல் பொற்றொடியாய் சுருண்டகுழலை யுடைய பொற்றொடியாய்; இவ் வியல் இடத்து மெய் என்பது ஏதும் இல்லை கொலாம் இவ்வுலகத்து மெய்யென்பது சிறிது மில்லைபோலும்! எ-று.
அரிமுதலாயினாரென்பாகலின், மொய்யென்பென்றார். இழிந்தன கைக்கொள்வானாகலின், என்பை யணியாகவும் என்னை யடிமையாகவுங் கொண்டானென்பது கருத்து. மெய்ப்பாடும் பயனும் அவை. 277

18.12 வாய்மை கூறி வருத்தந் தணித்தல் வாய்மை கூறி வருத்தந் தணித்தல் என்பது வரைவு நீடு தலான் வன்புறை யெதிரழிந்து வருந்தாநின்ற தலைமகளுக்கு, அவர் சொன்ன வார்த்தை நினக்குப் பொய் யென்பதே கருத்தாயின் இவ் வுலகத்து மெய்யென்பது சிறிதுமில்லையெனத் தோழி தலைமகனது வாய்மை கூறி, அவள் வருத்தந் தணியாநிற்றல். அதற்குச் செய்யுள்
18.12. வேற்றடங் கண்ணியை
ஆற்று வித்தது.