இதன் பொருள்:
மஞ்சு ஆர் சிலம்பா மஞ்சார்ந்த சிலம்பை யுடையாய்; அக்கும் அரவும் அணி மணிக் கூத்தன் சிற்றம்பலம் ஒக்கும் இவளது ஒளிர் உரு அஞ்சி அக்கையும் அரவையும் அணியும் மாணிக்கம்போலுங் கூத்தனது சிற்றம்பலத்தை யொக்கும் இவளது விளங்காநின்ற வடிவையஞ்சி; கொக்கும் சுனையும் மாக்களுஞ் சுனைகளும்; குளிர் தளிரும் கொழும் போதுகளும் குளிர்ந்த தளிர்களுங் கொழுவிய போதுகளும்; இக்குன்றில் என்றும் மலர்ந்து அறியாத இயல்பின இக்குன்றில் எக்காலத்தும் விரிந்தறி யாத தன்மையையுடைய; அதனால் ஈண்டில்லாத இவற்றை யாமணி யிற் கண்டார் ஐயுறுவர் எ - று.
தளிர்மலர்ந்தறியாத வென்னுஞ் சினைவினை முதன்மேலேறி யும், போதுமலர்ந்தறியாத வென்னும் இடத்துநிகழ்பொருளின் வினை இடத்துமேலேறியும் நின்றன. 103

12.14 சிறப்பின்மை கூறிமறுத்தல்
சிறப்பின்மை கூறி மறுத்தல் என்பது என் வருத்தத்திற்குக் கவலாநின்றனள் இவளாதலின் எனக்கிது முடியாமை யில்லையென உட்கொண்டுநிற்ப, தோழி இக்குன்றிடத்து மாவுஞ் சுனையும் இவள் வடிவுக்கஞ்சி மலர்ந்தறியா, ஆதலான் ஈண்டில்லாதனவற்றை யாமணியிற் கண்டார் ஐயுறுவரென மறுத்துக் கூறாநிற்றல். அதற்குச் செய்யுள்
12.14 மாந்தளிரும் மலர்நீலமும்
ஏந்தலிம்மலை யில்லையென்றது.