இதன் பொருள்:
மின்னும் பணியும் புரை மருங்குல் பெருந்தோளி படை கண்கள் மின்னையும் பாம்பையுமொக்கும் இடையினையும் பெருந்தோளினையும் உடையாளது படைபோலும் கண்கள்; பிறழ பிறழ பிணியும் பிறழுந்தோறும் பிறழுந்தோறும் பொதுநோக்கத்தாற் பிணியும்; அதற்கு மருந்தும் உள்ளக் கருத்து வெளிப்படுக்கு நாணோடுகூடிய நோக்கத்தால் அதற்கு மருந்தும் ஆகாநின்றன எ-று.
அணியும் அமிழ்தும் என் ஆவியும் ஆயவன் எனக்காபரணமும் அமிழ்தும் என்னுயிருமாயவன்; தில்லைச் சிந்தாமணி தில்லைக்கட் சிந்தாமணிபோல அன்பர்க்கு, நினைத்தவை கொடுப்போன்; உம்பரார் அறியாமறையோன் அன்பரல்லாத தேவர்களறியாத வந்தணன்; அடி வாழ்த்தலரின் பிணியும் அவனுடைய திருவடிகளை வழுத்தாதவரைப்போல உறும் பிணியுமெனக் கூட்டுக.
அணியென்றார் அழகு செய்தலான். அமிழ்தென்றார் கழி பெருஞ்சுவையோடு உறுதிபயத்தல் உடைமையான். ஆவி யென்றார் காதலிக்கப்படும் பொருள்களெல்லாவற்றினுஞ் சிறந்தமையான். ஈறிலின்பம் பயக்கும் இறைவனோடு சார்த்த அணியும் அமிழ்தும் ஆவியும் இறப்ப இழிந்தனவே ஆயினும்,
பொருளது புரைவே புணர்ப்போன் குறிப்பின்,
மருளற வரூஉ மரபிற் றென்ப
என்பதனான் ஈண்டுச் சொல்லுவானது கருத்து வகையானும், உலகத்துப் பொருள்களுள் அவற்றினூங்கு மிக்கனவின்மையானும், உயர்ந்தனவாயுவமையாயின. உம்பராலென்பது பாடமாயின், உம்பரானறியப் படாதவெனவுரைக்க. பிறழப் பிறழும் என்பது பாடமாயின், பிணியும் மருந்தும் மாறி மாறி வரப்படைக்கண்கள் பிறழும் என உரைக்க. இஃது உட்கோள். இவை ஐந்தும் கைக்கிளை.
திணை: குறிஞ்சி. கைகோள்: களவு. கூற்று: தலைமகன் கூற்று. கேட்பது: நெஞ்சு. நெஞ்சென்பது பாட்டின்கண் இல்லையாலோ வெனின் எஞ்சிற்றென்பதாம்; வறிதே கூறினா னெனினுமமையும். இடம்: முன்னிலை. காலம்: நிகழ்காலம். எச்சம்: இப்பெருந்தோளி படைக்கண்களென்புழி இவ்வென்னுஞ் சுட்டுச்சொல்லெஞ்சிற்று. மெய்ப்பாடு: உவகையைச் சார்ந்த பெருமிதம். ஈண்டு மெய்ப்பாட்டுப் பொருள்கோள் கண்ணினான் யாப்புறவறிதல். என்னை,
கண்ணினுஞ் செவியினுந் திண்ணிதி னுணரு
முணர்வுடை மாந்தர்க் கல்லது தெரியி
னன்னயப் பொருள்கோ ளெண்ணருங் குரைத்தே.
-தொல். பொருள். மெய்ப்பாட்டியல் - 27
என்றாராகலின். பயன்: தலைமகளது குறிப்பறிந்து மகிழ்தல். பிணியுமதற்கு மருந்துமாம் பெருந்தோளி படைக்கண்களென் றமையின், அவளுடம்பாட்டுக் குறிப்புஅவள் நாட்டத்தானுணர்ந்தா னென்பது. என்னை,
நாட்ட மிரண்டு மறிவுடம் படுத்தற்குக்
கூட்டி யுரைக்கும் குறிப்புரை யாகும்.
-தொல். பொருள். களவியல் - 5
என்றாராகலின்.

1.5. உட்கோள்
உட்கோள் என்பது மக்களுள்ளாளென்று நயந்து சென்றெய்த நினையாநின்றவன் தன்னிடத்து அவளுக்குண்டா கிய காதல் அவள் கண்ணிற்கண்டு தன்னுட் கொள்ளாநிற்றல். அதற்குச் செய்யுள்
1.5. இறைதிருக் கரத்து மறிமா னோக்கி
யுள்ளக் கருத்து வள்ள லறிந்தது.