ஆடும் பாம்பாகிய ஆதிசேடனது பையின் தன்மையைப் பெற்ற படத்தினையுடைய தலையின்கண் நீங்காதிருக்கின்ற இடமாகிய நிலவுலகத்தில் வாழப்புகுவோர், தமதுள்ளத்தை ஒரு நெறிக்கண்ணே வைத்தபொழுது, அவர்க்கு உயர்ந்து விளங்குவதும், திருவாளனாகிய சிவபிரானது திருவடிக் கண்ணே பிறழாது வைத்த மனத்தையுடையவராகிய அடியார். தம் மனம், விரும்பிக் கொள்ளுமாறு அதனுள் இருத்தப்பட்டதும், மழுப்படையையுடைய தலைவனும், நெருப்புப்போலும் நிறத்தையுடையவனும் ஆகிய அப் பெருமானுக்கு உரித்தாயதும் ஆகிய இடம், ஆரவாரத்தையுடைய கச்சிமாநகர்க்கண் உள்ள, ` திருவனேகதங்காவதம் ` என்னும் திருக்கோயிலே.

` அரவத் தலை ` என்பது, ` தலை அரவம் ` என மாறி நின்றது. பயிலப் புகுவார், மக்களாய்ப் பிறந்தார் ` வைத்த விடம் ` இரண்டனுள், முன்னது வினை எச்சம் ; அதனுள், அத்துச் சாரியை தொகுத்தலாயிற்று.