` அயன், அரி, அரன் என்னும் மூவுருவிற்கும் முதலுருவாயவனே! அட்டமூர்த்தியே! முப்பத்து மூவர் தேவர்களும் அவர்களின் மிக்க இருடியரும் எக்காலத்தும் மகிழ்ச்சி மிக்கு வாழ்த்தும் செம்பவளத் திருமேனியுடைய சிவனே ` என்று போற்றும் நாவுடையாரே நம்மை அடிமை கொண்டு ஆள உடையாராவார். அதனால் கடிதாய செயலும் களவும் அற்றோமாகிய யாம் நாவலந் தீவு முழுவதற்கும் தலைவரான அரசரே எம்மை அழைத்து வருமாறு தம் ஏவலரை ஏவி விடுத்தாராயினும் அவர் ஆணை வழி நிற்கும் கடப்பாட்டினேம் அல்லேம்.

` மூவுருவின் முதல் உரு ` என்றது, ` மூவுருவினுள் முதலாய உரு `, ` மூவுருவிற்கும் முதலாய உரு ` என இருவகையாகவும் பொருள் கொள்ள நின்றது. இருநான்கான மூர்த்தி - எட்டுருவாய இறைவன். ` முப்பத்து மூவராய தேவர்கள் ` என்க. ` நாவுடையாரே ` என்னும் பிரிநிலை ஏகாரம் தொகுத்தலாயிற்று. ` அன்றே ` என்றது, தேற்றம் உணர்த்திற்று. அதன்பின், ` அதனால் ` என்னும் சொல்லெச்சம் வருவிக்க. ` சிறிது நிலத்தை ஆளும் நும் அரசனே யன்றி, நாவலந்தீவு முழுதிற்கும் தலைவராய் உள்ள அரசர் ஒருவர் தம் ஏவலரை, எம்மை அழைத்து வருமாறு ஏவி விடுத்தாராயினும், யாம் அவர் ஆணையின் வழி நிற்கும் கடமையுடையோம் அல்லோம் ` என்றவாறு. ` கடவம் அல்லோம் ` என்றதன்பின். ` என்னை ?` என்னும் வினாச்சொல் வரு விக்க. கடுமை - கடிதாய செயல் ; பிறரை நலிதல். ` கடுமையும் களவும் உடையாரே அரசன் ஆணைக்கு அஞ்சற்பாலர் ` என்பது திருக்குறிப்பு.