சிவவேடத்தையுடைய சிவனடியார்கள் எம் உறவினர் ஆவர். கோவணமும் கீளும் யாம் உடுப்பனவாய் உள்ளன. ஆகவே பகைவரும் எம்மை வெகுளார். தேன் நிறைந்து பொன் போன்று திகழும் நல்ல கொன்றை மாலையணிந்த புகழுடைய சிவ பெருமானுடைய நமச்சிவாய மந்திரத்தை நாவால் சொல்ல வல்லேமாய்ச் சுறவுக்கொடியானாகிய மன்மதனைப் பொடியாக அக்கினி நேத்திரத்தை விழித்த சோதிவடிவினனையே தொடர்வுற்றே மாதலின், தீமை, நன்மையாய்ச் சிறக்கப் பிறப்பிற் செல்லேம் ஆயினேம்.

உருத்திர பல்கணத்தர் - சிவவேடத்தையுடைய சிவனடியார்கள். செறுவார் - வெகுள்வார் ; பகைவர் ; செறமாட்டார் - வெகுளமாட்டார். தீமை, தீமையாய் வாராமை மேலும், அதுதானே நன்மையாய்ச் சிறந்து நிற்கும் என்க. நறவு ஆர் - தேன் நிறைந்த. பொன் இதழி - பொன்போலும் கொன்றை. ` நமச்சிவாயஞ் சொல்ல ` எனவும் பாடம் ஓதுவர். ` நாவார் சொல்ல ` என இயையும். சுறவு - மீன் ; மீன் பொருந்திய கொடியை உடையவன் மன்மதன். சுடர் நயனம் - அக்கினி நேத்திரம். ` சோதியையே ` என்னும் தேற்றேகாரம், அவன் தொடர்தற்கு அரியனாதலை விளக்கி நின்றது. உறவும், உடுப்பனவும் வேறாய் உலகியலின் நீங்கினமையின் பகைவர் பகைமையொழிதலும், நமச்சிவாயச் சொல்லிச் சுடர் நயனச் சோதியைத் தொடர்வுற்றதனால், தீமை நன்மையாதலும் பிறப்பிற் செல்லாமையும் உளவாயின என்க.