பெரிய மதில்கள் மூன்றையும் எய்தானும், தன்னை யடைந்தார் யாராயினும் அவரெல்லாரையும் ஆட்கொள்ளவல்லானும் ஆகிய எம் ஈசன் ஆம் அடிகள் நீரின் சுவையும், நீள அகலங்களும்ஆகியும், புகழும் புகழுக்குப் பொருந்திய ஒப்பற்ற பெருமையும் ஆகியும், பூமியின் பொறைக்குணமும், பண்ணின் இனிமைப் பண்பும், அப்பண்புடைய பாடலும் ஆகியும், மேலான ஒளியாகியும் விளங்கி நின்றவாறு வியக்கத்தக்கதாம்

` நீர் ` என்றது, அதன் குணமாய சுவையை. ` நீள அகலம் ` என்னும் அகரம் தொகுத்தலாயிற்று. ` நீளம், அகலம் ` என்பன அப்பண்புகளையே குறித்து நின்றன. ` தான் ` என்பது, ` அகலம் ` என்பதனைச் சார்ந்துநின்ற அசைநிலை. ஏகாரம், எண் ணிடைச்சொல் ; அதனை, ` நீளம் ` என்பதனோடும் கூட்டுக. நிழல் - ஒளி. ` உச்சி ` என்றது, எல்லையை, பேர் - புகழ். ` பாராகிப் பண்ணாகிப் பாடலாகி ` என்றதனை, ` பெருமையாகி ` என்பதன் பின்னர்க் கூட்டுக. பார் - பூமி ; என்றது, தாங்குதலாகிய அதன்செயலை. பரஞ்சுடர் - மேலான ஒளி. ` அடிகள்தாம், எய்தானாகி, ஈசனாரும் பரஞ்சுடரும் ஆயினும், சென்று நின்றவாறு ` எனக்கொண்டு கூட்டி, எடுத்துக்கொண்டு உரைக்க. ` எய்தான் ` என்றது, பன்மை ஒருமை மயக்கம்.