மாலும், நான்முகனும் ஆகியும், பெரும்பூதங்கள் ஆகியும், பெருக்கமும், சுருக்கமும், மகிழ்ச்சியும், ஆகியும், எட்டுத் திசைக் கூறும் அவ்வெட்டுத் திசைகளுக்கும் உரிய எல்லையும் ஆகியும், பரப்பும் பரலோகமும் ஆகியும், பூலோக புவலோக சுவ லோகங்களும், அவற்றின் உட்பட்ட அண்டங்களும் ஆகியும், புராணனுக்குரிய பழமையாகியும், தான் இன்றித் தாமாக நடைபெறாத சட உலகங்களும், அவைகளை நடைபெறுவித்தற்கு அமைந்தவனும் ஆகியும், எழும் ஒளிப்பிழம்பாகியும், எம்பெருமான் விளங்கி நின்ற வாறு வியக்கத்தக்கதாகும்.

` மாபூதம் ` என்றது அவற்றோடு இயைந்து நிற்கும் ஞானேந்திரிய கன்மேந்திரியங்களையும், மற்றும் அப்பூதங்களின் கூறாய தாத்துவிதங்களையும் என்க. மருக்கம் - பெருக்கம் ; ` இது, மருங்குசெல்வது ` என்னும் பொருள்பற்றி வந்தது. அருக்கம் - சுருக்கம் ; இது, ` அருகுதல் ` என்பதுபற்றி வந்தது. ` பால் ` என்றது, ` திசைப்பிரிவு ` என்னும் பொருளது. ` எண்டிசை` என்பதில் உள்ள, ` எட்டு ` என்பதனை, ` பால் ` என்றதனோடும் கூட்டுக. பரப்பு - அகலமும் நீளமும் கூடியது. பரலோகம் - எல்லாவற்றினும் மேலாய சிவலோகம். ` பூதங்கள் ` என்றது, அவற்றின் உட்பட்ட அண்டங் களை. ` புராணன் தானேயாகி ` என்றதும், ` புராணம் ` எனப்படும் பழமையாகி என்றதேயாம். ` இயலாதன ` ` இயல்விப்பான் ` என்பன, ` ஏலாதன ` எனவும், ` ஏல்விப்பான் ` எனவும் மருவி நின்றன ; அது ஏற்பிப்பான் என்னாது ஏல்விப்பான் என்றதனானே அறியப்படும். இயலாதன - தானின்றித் தாமாக நடைபெறாதன ; அவை சட உலகங்கள். ` இயல்விப்பான் ஆய் ` என்றது, ` அவைகளை நடை பெறுவித்தற்கு அமைந்து என்றவாறு `. ` ஏல்விப்பானாய் ` என்னும் எச்சம். ` எழுஞ்சுடராய் ` என்பதில் உள்ள, ` ஆய் ` என்பதனோடு முடியும். மருக்கம் - மனம்., அருக்கம் - உணவு என்பர் சுவாமிநாத பண்டிதர். ( தேவாரத் திருமுறை. தலவரிசை - 1911, பக். 1228.)