விண்ணாகியும் வேறு பூதங்களாகியும் நிலை பெற்றிருப்பவனே! அடியேனை வேற்றிடத்துக்குத் திரும்பிச் செல்லாதபடி அடிமையாகக் கொண்டவனே! இன்ப ஊற்றாகி உயிர் அறிவினுள்ளே நிலைபெற்றிருப்பவனே! இடையறாத சொற்களின் ஒலியே! சக்தியாகி ஐம்பூதங்களிலும் நான்கு வேதங்களிலும் ஆறு அங்கங்களிலும் இருப்பவனே! காற்றாகி எங்கும் கலந்தவனே! கயிலை மலையில் உறைபவனே! உனக்கு வணக்கங்கள் பல.

` போற்றி ` என்பதுபற்றி ஐந்தாம் திருப்பதிகக் குறிப்பின் தொடக்கத்தில் சில கூறப்பட்டன. ` வேறு ` என்னும் உரிச்சொல் ` வேற்று ` எனத் திரிந்து பெயராய் நின்று, வேறாய பொருள்களை யுணர்த்திற்று. ` விண் ` எனப் பின்னர் வருகின்றமையின், ` வேற்றாகி ` என்றருளிச் செய்தார் ; ` விண்ணாகியும் பிற நான்கு பூதங்களாகியும் நின்றவனே ` என்பது பொருள். ` நின்றாய் ` முதலியன, ` நின்றான் ` முதலிய பெயர்கள் விளியேற்று நின்றனவாம். அவற்றின் பின்னெல்லாம், ` நினக்கு ` என்னும் சொல்லெச்சம் வருவிக்க. ` என்னை மீளாமே ஆளாக் கொண்டாய் ` என்க. ஊற்று, இன்ப ஊற்று. உள்ளே ஒளித்தாய் - ` புறக் கண்ணிற்குப் புலனாகாது உயிரறிவினுள் நின்றவனே ` என, சுவேதாசுவதரமும் கூறிற்று. ஓவாத சத்தம் - இடையறாத ஓசை. ஒலி - எழுத்து. எழுத்துகளைப் புலப்படுத்தும் ஓசை இடையறாது நிகழ்ந்த வழியே பொருள் புலப்படுமாகலின்,` ஓவாத சத்தத்து ஓலியே ` என்றருளிச் செய்தார். இனி, ` சத்தத்து ` என்னும் அத்து வேண்டாவழிச் சாரியை எனக் கொண்டு, ` அழியாத சத்தமாகிய ஒலியே ( எழுத்தே )` என்றுரைத்தலுமாம். ஓவாமை - அழியாமை. வடமொழியாளர், எழுத்தினை, ` அட்சரம் ` ( அழிவில்லாதது ) என்பர். எழுத்தின் இயல்பு. ` ஓசை யொலியெலாம் ` என்னும் திருத்தாண்டகக் குறிப்பிற் கூறப்பட்டது. ( ப.38 பா.1). ஆற்று - ஆற்றல் ( சத்தி ); முதனிலைத் தொழிற் பெயர் ; அங்கே - விண் முதலிய பூதங்களிலும், உள்ளத்திலும், ஒளியிலும், ஆறங்க நால்வேதங்களிலும் என்க. இது, ` நின்றவாறு ` முதலியவற்றை விளக்கியருளியது, ` காற்றாகி ` என்பதில், ` ஆகி ` என்பது, ` போன்று ` எனப் பொருள் தந்தது. இஃது அங்கே அமர்ந்தமையை உவமையின் வைத்து விளக்கியவாறு.