அறிவிலியாய் அடியேன் சமணரோடு கூடிப் பெற்ற மனமயக்கத்தை ஒழித்தவனே! ஞானப் பிரகாசனே! தூய வழியாக நின்ற உலகத்தலைவனே! தேவர்கள் தலைவனே! திருவையாற்றில் உகந்தருளியிருக்கும் தேன்போன்ற இனியவனே! அடியேன் உன் திருவடிகளைத் தொழுது அவற்றின் பெருமைகளைச் சொல்லிக் கொண்டு நாட்டில் உலவுகின்றேன்.

குண்டன் - மூர்க்கன். நான் சமணரோடே நான் குண்டனாய்க் கூடிக்கொண்ட மாலைத் துண்டனே என்க. மாலை - மயக்கத்தை, துண்டனே - துணித்தவனே. சுடர்கொள் சோதி - முச் சுடரும் கொண்ட ஒளியே. ` மெய்ச்சுடருக் கெல்லாம் ஒளிவந்த பூங்கழல் உத்தரகோச மங்கைக் கரசே` ( தி.8 திருவாசகம். 119) ` அருக்க னாவான் அரனுரு அல்லனோ ` ` சோதியாய்ச் சுடருமானார் ` ` ஞாயிறாய் ... சோமனாகித் தீ ... ஆகி. ` திசையினோடு ஒளிகள் ஆகி `. தூநெறியாகிநின்ற அண்டன் :- ` முன்னெறியாகிய முதல்வன் ` ( தி.4 ப.11 பா.9). அண்டத்திற்குச் செல்லும் தூநெறியாகி நின்றவன். ` அண்டவாணன் `. சிவனருள் வெளியே ஈண்டு அண்டம் எனப்பட்டது. அமரர் ஏறு :- தேவர்கோ அறியாத தேவ தேவே `, ` தேன் ` என்றதன் கருத்து திருவையாற்றில் ஒரு பெட்டகத்துள் எழுந்தருளிய சிவலிங்கப் பெருமானுக்குத் தேனாட்டு நிகழும்பொழுது கண்டு உணர்ந்து கொள்ளத் தக்கது.