எம்பெருமான் ஒளிவளர்கின்ற கங்கை தங்கும் சடையின் செந்நிற ஒளியை உடையர். திருமால் பிரமன் இவர்கள் உடைய உடல்கள் சாம்பலாக அவர்களுடைய ஒளி வீசுகின்ற வெள்ளை நீற்றினை, ஒளி வீசும் மாலையின் வெண்ணிறத்தோடு பூசிய வெண்பொடி நிறத்தவர். தனியராயிருந்த ஒருவர். அழகு விளங்குகின்ற அன்னம் போன்ற அநாதி சக்தி ஒருபாகமாக, அதனால் மகிழ்ச்சி மிகும் இருவர் வேடமும் அவருக்கு உண்டு. ஒரு மத யானையை உரித்த தோலை மேலுடையாகப் போர்த்த, மண்டையோட்டை உடைய அப்பெருமானார் அழகிய வேதத்தை ஓதிக் கொண்டிருப்பவர் ஆவர்.

ஒளிவளர் கங்கை தங்கும் ஒளி :- கங்கையொளியும், அது ( சடையில் ) தங்கும் ( ஒளியும் ) சடையொளியும், தங்குமொளி மாலயனைச் சாராது. வீயச் சுடர்நீறு அணி என்று வினையெச்சித்தின் முன் வலிமிகல் வேண்டும். இது சந்தம் நோக்கிய இயல்பு. வீயஅணி. சுடர்நீறு :- ` காண இனியது நீறு ` ` கண் திகைப்பிப்பது நீறு ` ` கவினைத் தருவது நீறு ` ` பராவணமாவது நீறு ` ` உருவளர் பவளமேனி ஒளி நீறணிந்து ` ( தி.2 ப.85 பா.3). பரையே ` மெய்ச்சுடருக்கெல்லாம் ஒளி வந்த பூங்கழல் ` ( தி.8 திருவாசகம் 119). ஆரவெள்ளைதவழ் சுண்ண வண்ணர் - சந்தனச் சுண்ணம் பூசிய வண்ணத்தவர். ` வெண்சாந்து ` என்னும் வழக்குண்டு. ஆரச்சுண்ணம். வெள்ளை ஆரச் சுண்ணம். வெள்ளைதவழ் ஆரச்சுண்ணம். சுண்ணவண்ணம். வண்ணர். நீறணிவண்ணர். தமியார் - தனி முதல்வர். அம்மையப்பராகுங்கால் ` எமியேம் ` எனற்குரியார். ஒருவர் - ஒப்பற்றவர், முக்கியர், வேறா ( க வீற்றிருப்ப ) வர். ` ஏகபெருந்தகையாய பெம்மான் ` ( தி.1 ப.4 பா.4). இருவர் - அம்மையப்பர். திருமாலும் பிரமனுமாயும் இருப்பவர். ` இருவர் அறியாத ஒருவன் ` அவ்விருவராயும் உயிர்கட்கு உலகைப் படைத்தும் காத்தும் அருள்கின்றான். ` ஒருவராய் இருமூவரும் ஆனவன் ` ( தி.5 ப.20 பா.1). ` ஓருடம்பினை யீருருவாகவே உன் பொருட்டிற மீருருவாகவே ` ( தி.3 ப.114 பா.10). ` களி - மகிழ்ச்சி. வேடம் - வீரபத்திர ரூபம். உண்டு - உளதாகிக் கொண்டு. கடமா - மதயானை. தோலுடை என மாறுக. தொல்லையவள் - அநாதி சத்தி.