விளக்கம் மிகுகின்ற கொன்றை மலர் நெருங்கிய தலைமாலையும் குளிர்ந்த கங்கையும் தங்கிய சடைமுடியை உடையவர். உலகில் மேம்பட்டு விளங்குகின்ற வேதப் பாடல்களை ஒலிக்கும் முறையோடு பாடுதலில் வல்ல, விடக்கறை பொருந்திய நீலகண்டர். மொட்டுக்களால் ஆகிய மாலையை அணிந்த பார்வதி, பெருமானுடைய கூத்தாடலுக்கு ஏற்பப்பாடும் முறையும் பெருமான் தீயிடை ஆடும் முறையும், இவர் கையில் ஏந்திய பகைத்தன்மை வளர்கின்ற நாகத்தை அகற்றிப் பிறை அசையுமாறு இவர் இவ்வாறு செய்வதும் போலும் இவர் தன்மையாகும்.

நகை - விளக்கம். கொன்றை மிகப் பூத்தலாலும் இயல்பான நிறத்தாலும் தொலைவிலுள்ளார்க்கும் நன்கு விளங்கும். துன்று வெண்டலை என்க. கொன்றையும் வெண்டலையும் சடைமேல் உள்ளமையால் ஒன்றனை ஒன்று துன்றும். நகுதலை. வெள் + தலை. தலையார் - தலைமாலையர். கைத்தலை கொன்றை துன்றுமாறில்லை. தலையர் முடியர் என்பவற்றுள் முன்னது அணி. பின்னது சினை. ` அரவும் அலைபுனலும் இளமதியும் நகுதலையும் விரவுஞ்சடை `. ` பைங்கட்டலைக்குச் சுடலைக்களரி ` ( தி.4 ப.86 பா.10). வேதகாரணர் ஆதலின், வேதகீதம் வல்ல மிடறர். மிகை - சிறப்பு. மிடறு - திருக்கழுத்து. கறை - நஞ்சின் கறுப்பு. மணி - நீலமணி. நிறத்திற்கு ஆகுபெயர். செய்மிடறு - வினைத்தொகை. முகைவளர் கோதை - மொட்டுக்கள் வளரும் மாலையை ( அணிந்த ). மாதர் - உமை. ( தி.2 ப.111 பா.1). முனி - மநநசீலம் ; சங்காரகால முனிவு ` அரி அயன்தலை வெட்டி வட்டாடினார் ` ( தி.5 ப.85 பா.2) க்கு முனிவில்லையாமோ ? ` சண்ட தாண்டவம் ` முதலிய சிலவற்றில் முனிவுண்டு. கைவளர் நாகம். பகைவளர் நாகம். ` பகை ` நாகத்தியல்புணர்த்திற்று. தலைமதியொடு பகை எனலுமாம். வீசுமது என்றிருந்தது போலும். ` வீசி ` எதைத் தழுவுவது ? பாடுமாறும் ஆடுமாறும் இயங்குமாறும் ஆகிய இது (- இவ்வாறு ) போலும் ஈசரியல்பு என்க. வீசி மதி அங்கு மாறும் எனின் முன்னிரண்டொடும் ஒட்டாமை உணர்க. ` முனிபாடு - கோபம். மாறும் - தணியும் ` எனில் எரி ஆடு மாறும் மதி அங்கு மாறும் என்பன தழுவா. ` வழிபாடு.... ஒழிபாடு ` ( தி.2 ப.84 பா.3) போல ` முனிபாடு ` என்னும் சொல்லமைதி உண்டேனும் ஈண்டுப் பொருந்தாது. ப 8. பா.3 இல் ஆடுமாறும் காணுமாறும் என்றதுபோற்கொள்ளலே ஏற்றது. மதி அல்குமாறோ ?