உலகிலே சிவன் என்னும் ஓசையன்றித் திருவானது நிலைபெறக் காரணமான செஞ்சொல் வேறு இல்லை என்று ஆணையிட்டுக் கூறுவேன். எம்பெருமான் பிச்சை எடுத்து உண்பவன். தோலையே ஆடையாக உடையவன். அத்தோல்மேல் ஆடும்பாம்பை இறுகக்கட்டியவன். கவண் கல் அளவு சிறிதே உண்பவன். சுடுகாடே இருப்பிடம். அவனுடைய உண்கலன் மண்டையோடு. ஆராய்ந்து பார்த்தால் அவன் உடைமைகளைக் கண்டும் அவன் தன்மையைக் கண்டும் தேவர்கள் தம் உள்ளத்தை அப்பெருமானுக்கு அர்ப்பணம் செய்வர்.

உலகில் சிவன் எனும் ஓசை அல்லது திருநின்ற செம்மை உளதோ ? அறையோ. ` நேர்பட நின்று அறை கூவும் திருப்பதிகம் ` என்று சேக்கிழார்பெருமான் அருளியதால், ` வஞ்சினம் கூறவோ ` ( சிந்தாமணி.12.137 ) எனல் பொருத்தம். சித்தியார் சூ.8:- 14 ` உத்தரம் `. அது ஈண்டுப் பொருந்தாது. ( தி.10 திருமந். 884. 2988) கையறைதலும் வரையறையும்பற்றி ` அறையோ ` என்று ஆணைக்கு வழங்கலாயிற்று. சிவநாமமே முழக்கத்திற்கு உரியது. செம்மையானது. ஏனைய அன்ன அல்ல. ஓசை, அறை முதலியன ஒலிப்பொருளாம். ஒலிசெய் என்பது ஓசை என மருவிற்று. நன்செய் - நஞ்சை. புன்செய் - புஞ்சை. தண்செய் - தஞ்சை. ` ஓசை யொலியெலாம் ஆனாய் நீயே ` என்பது ஐயாற்றிற் சென்றுணரற்பாற்று. உலகில் திருநின்ற செம்மை உளதே - சிவமேபெறும் திருவானது நிலைபெறக் காரணமான செம்மை ( வேறு ) உளதோ ? ` உலகில் `:- எல்லாவுலகிலும். உளதே என்பது தேற்றம் உணர்த்தியதுமாம். அவனும் - அச்சிவனும், ஓர் ஐயம் உண்ணி - பிச்சைபுக்குண்ணும் ஒருவன். ஆடை ஆவது, அதள் (- தோல் ). அதன்மேல் - அத்தோலாடை மேல். ஓர் ஆடல் அரவம் - ஆடுதலை ஒழியாத ஒரு பாம்பு. கவண் அளவு உள்ள ( உண்கு ) - கவணதுகல் முதலியவற்றினளவுடைய உட்கொள்ளும் உணவு. சிறிதளவு என்றவாறு. கவளம் கவண் என மருவிற்று எனின், அது சிறிதன்று. ` குன்றாமுது குன்றுடையான் இலாத வெண் கோவணத்தான் நன்றாக இத்தனை பிச்சையுண்டோ சொல் நறுநுதலாய் என்றான் ` ( பிட்சாடன நவமணிமாலை.2 .) என்பதில் உணர்த்திய பிச்சையுணவினளவு சிறிதாதல் அறிக. பழிப்பதுபோலப் புகழ்தலாய்ப் பிச்சையுணவைக் குறிக்கின்ற ஈண்டுச் சிறுமையே கொள்ளற்பாலது. கோயில் கரி ( ந்த ) காடு. ( உண் ) கலன் ஆவது ஓடு ; ( பிரமகபாலம் ). கருதில் அவனும் ஓர் ஐயம் உண்ணி...... ஓடு என்றியைக்க. பெற்றி - பெற்றிருக்கும் பேறு. நீர்மை எனப்பின்வருதலின், பெற்றியைத் தன்மை எனல் பொருந்தாது. தேவர் கண்டும் தம் அகத்தில் அச் சிவனைத் தேர்வர் என்றவாறு.