பொழிப்புரையை எழுதவில்லை

நல்லார், இங்கு இரத்தின பரீட்சையில் வல்லவர், அவரால், `குற்றம் உடைத்து` என்று பழித்தல் இல்லாத பவளம் என்க. பவளத்து ஐ - பவளத்தினது அழகு. `நாண நின்ற போதகம்` என இயை யும். `பொற்` என்பது எதுகை நோக்கி, `போல்` எனத் திரிந்து நின்றது. பொள் - பொள்ளல்; புழை. புழை ஆம் முகம் - உள்துளை பொருந்திய தும்பி முகம். போதகம் - யானை. எங்கள் போதகமே, விநாயகனே - என்று துதித்து, அதனால் உள்ளமே யன்றி உடம்பும் மகிழ்வடைய வல்லாரது மனத்திலின்றி (ஏனையோர் மனங்களில்) மலர்த் திரு இருக்க மாட்டாள்` என இயைத்து முடிக்க. முன் தவம் உடையார்க் கன்றி இது கூடாமையின் ``வல்லார்`` என்றார். மெய் மகிழ்தலாவது, புளகம் போர்த்தல்.
மூத்த நாயனார் திருஇரட்டை மணிமாலை முற்றிற்று.